Sa aking anak.

 "Aking Mga Anak"

Darating ang panahon at pagkakataon na kwento nalang ako 

Katawan ko'y babalik sa alabok at parang bulang maglalaho

Hindi ko alam kung hanggang kailan ang aking magiging wakas

Kung ilang araw, buwan, taon o sa mga darating nang bukas.

Hindi ko mapipigil ang pagdating ng aking takdang kamatayan

Gustohin ko mang tumagal pero 'di ko hawak ang tadhana't kapalaran

Masakit man isiping ang buhay ay may dulo at hangganan

At iwan ang mundo sa pinaka masakit na bahagi ng paglisan.

Darating ang tagpong dudungawin nalang ako sa ilalim ng salamin

Patawad kung hindi ko na magawang ang mga luha niyo'y pahirin

At sa mga kalungkutang hindi ko na kayo magawang damayan pa

Tibayan niyo sana at matuto kayong tumayo sa sariling mga paa.

Batid ko ang sakit sa mga yugto na hindi niyo na ako masisilayan

Subalit ang mabalot kayo ng lungkot ay h'wag niyo sanang hahayaan

Lagi niyong tatandaan na nariyan lang ang Diyos na masasandalan

Lumapit kayo sa Kan'ya kapag hindi niyo na kaya ang bigat na pinapasan.

Hindi ko man mapunan na ng saya ang lungkot sa inyong damdamin

Ang payo ko'y gawin ninyong sandatang lagi ang pananalangin

Upang mapanatag ang aking loob lumisan man ako sa mundo

Hanggang sa hinaharap na buhay sana'y magkita-kita muli tayo.