All we don’t want for Christmas

Sure, Christmas is one of the best times of the year. There is an invigorating crispness in the air, streets and homes twinkle with festive multi-colored lights, wonderful memories of past Christmases are stirred up by sentimental carols, and people sort of become more cheerful and friendly.

But Christmas can be the worst time of year, both for us humans and for Mother Nature. The once simple and heartwarming celebration of Christ’s birthday has become a commercial monster that devours us year after year. But the strange thing is that we love it. We are addicted to the wild high of consumerism that Christmas opiates us with each year, and we are actually hooked to the harrowing and stressful, not to mention expensive yearend festivities.

Unwanted Gifts

This year, we will once again be spending millions on unwanted Christmas gifts. What senseless waste! We give presents because tradition tells us to (okay, you may blame the Three Kings or Santa!), and our shallow, little brains have been programmed that it is the thing to do.

Don’t get me wrong – I don’t want to be a killjoy – I enjoy giving and receiving gifts, too. But we tend to go overboard and overdo the whole process. We are seduced by clever advertisements and glittering promises. We get attacked by the must-have-it fever and afflicted with the must-give-it pangs of guilt.

We tell ourselves to shop early, send our greetings early, but those things rarely get done. So, we get sucked into the maddening Christmas whirlpool again. Trying to figure out which gift to get whom with which money from where is horror enough. And what about the stressful shopping rush and the gallant but later regretted overspending?

If we put on our wisdom glasses, we would see that Christmas has become a blatant commercial orgy, an over-the-top material rat race. Yet no matter how many brightly wrapped toys and gifts we receive, we still feel empty, non-satiated. All this misleading fanaticism is exhausting. Will we ever grow tired of it?

If Only Trees Could Talk

If only trees could talk, they would object to what we do to them every Christmastime. We load them with lanterns and tinsel, and entwine kilometer-long Christmas lights around their trunks and delicate branches. Pretty, yes, but all the holiday décor could be a heavy burden for the trees to bear. The lights can get hot, leaving the tree thirsty and dry. And if we make the mistake of using a defective set of lights, the poor little tree could be electrocuted and burned.

Have you ever considered that the lights when turned on at night could actually disrupt the tree’s circadian rhythm? Trees go to sleep, too, you know. When the lights are on, the tree gets confused as to whether it should photosynthesize or not. And the leaves turn their photosensitive side to where the light is; thank God, trees are more intelligent than we think they are. And we sing, "Little Christmas tree, no one to buy you, give yourself to me." Hello, it would be frightened stiff!

Killing The Earth

Every Christmas, we pollute our planet and hasten its aging by many years. The end of the season leaves us with frightening tons of garbage from remnants of commercial abuse and excessive packaging – gift wrappers, plastic bags, boxes, ribbons, advertising materials, used décor, etc. There is also a huge amount of waste from food packaging – Styrofoam containers (non-biodegradable! Why haven’t these been outlawed yet?), plastic cups, and utensils (these don’t biodegrade in 50 years!), used paper napkins, not to mention the food wastage and spoiled leftovers which ironically could feed the world’s hungry.

And during the yuletide season, the earth nervously gears itself for the greatest annual ecological fiasco of all – New Year’s Eve, when we burn millions in firecrackers, pyrotechnics, and gunpowder to the great discomfort of poor Mother Earth. The waste in the aftermath is disgusting and the air becomes so polluted that your nostrils turn black. We are not only killing Mother Nature, we are asphyxiating ourselves to death.

Ditch The Junk

Is there a way we could enjoy all the glorious, wonderful, fuzzy feelings that Christmas brings without being too excessive on our part and abusive of Mother Nature? Yes, but we must use our common sense. We must get rid of most of the pointless junk that Christmas commercialism brings.

That would mean buying sensible gifts so we don’t add more junk and dust-gatherers into our abodes. We must give gifts the receiver could really use. Be creative in your gift packaging; use natural and biodegradable materials if possible. Recycle materials and dispose of waste properly. And be concerned about the country’s economy as well; Buy locally made products so we won’t sink deeper in foreign debt.

And please try to refrain from singing carols that speak of tropics-irrelevant things such as "Dashing through the snow in a one-horse open sleigh," and stop "Dreaming of a white Christmas just like the ones I used to know" unless you grew up in a wintry place. Dream of a green and ecologically right Christmas instead. Right, JC? Merry Christmas everybody, and happy birthday JC!

How to start a mini-herbal garden, according to Domini Torrevillas

Start with a locally known plant like pandan or tanglad. These are available at local wet markets. Make sure that the bunch you buy still has roots.

Choose a sunny spot in your yard. Loosen up the soil with a spade or with an all-around kitchen knife. Dig holes in the soil and pour water into them, then stick the plants in. Tamp the soil lightly.

Don’t water the plants immediately after planting to prevent the soil from hardening. But do water them every morning thereafter. Avoid "over-watering", though. Look in on them upon coming home from work each day, to check on their progress. Treat them gently and well.

After a few weeks, you can begin to snip off leaves to add flavor to your meals.


Going organic

Going organic--that's the way an increasing number of Filipinos are headed. This simply means growing herbs, vegetables and other crops the natural way, without the use of chemical fertilizers and pesticides.

.....Organic farming, they call it. By most accounts, it's cheap, it's easy and definitely, healthful because the produce is free from toxic chemicals.

.....Some do it as a hobby, others as a means of livelihood or as a way to have a steady supply of fresh health food. Still others go into it as a momentary diversion from the stresses and pressures of urban living, Whatever the motivation, the lifestyle of a growing number of people has gone "organic".

.....Organic living was the topic last Thursday (March 16) of the third in a series of lectures in celebration of Women’s Month organized by the Sentro ng Manggagawang Pilipina and Quezon City’s Program for Gender and Development. (ProGAD).

....."Learning the many uses of medicinal and edible herbs would help women in many ways," ProGAD’s Larraine Abad-Sarmiento said.

.....Actually, organic farming or gardening, including the planting of herbs for medicine, food or food seasoning, is nothing new in this country. It has only been pushed to the background by "modern agriculture," with its heavy dependence on chemical-based farm inputs, which have been found to pose risks to human health.

....."Our great grandmothers were planting and using herbs,'' said writer and farmer Domini Torrevillas, one of the lecturers.

.....Even today, especially in rural areas, common ailments like colds and cough, fever, diarrhea, muscle pains and cuts are still treated with decoctions and poultices made from herbs and other medicinal plants.

.....Herbs are also used to spice up dishes. Lemon grass (tanglad to Filipinos) is used in recipes with chicken and fish, or dishes using coconut milk such as laing and ginataang langka. Pandan leaves are used to lend fragrance to steamed rice or to wrap chicken slices cooked in coconut milk. Coriander (wansuy), onions, garlic, ginger and chives (kuchay) have been in use in Filipino kitchens for a long time.

.....Thanks to the growing awareness about health foods and chemical-free vegetables, people are again taking serious interest in organically grown herbs and vegetables.

.....And the interest doesn't end at the dining table or the medicine cabinet. "There is a growing interest not only in using herbs, but also in growing them," said Torrevillas.

.....To Sarmiento, this trend is very promising, especially when taken in the context of organic farming. "There is a House legislation, which the Department of Agriculture is highly supporting, that promotes the use of organic fertilizer even in rice farming," she said. "But the problem is, local producers can supply only 10 per rent of the agricultural demand for organic fertilizers."

.....Why did traditional farming practices, including organic farming, fade into the background? Because such practices were considered inadequate and thus below standard when measured against "modern agriculture."

.....However, Jeff Palmer, in his book Nitorogen Fixing Agroforestry for Sustainable Soil and Water Conservation, wrote that "modern" farming methods, even though scientifically proven, are often out of reach of the majority of the world’s farmers and can actually cause a decrease in productivity if not used properly.

....."Over-fertilization with some commercially produced nitrogen-based fertilizers may cause negative production in the long-term future due to sterilization of the soil, acidification, etc.," Palmer wrote.

.....Cautionary words like Palmer’s could have spurred the comeback of traditional ways of farming.

.....Because it looks new after being neglected or even forgotten for so long, Sarmiento conceded that there is still a great need to educate people on the practicality and usefulness of organic farming, a view shared by Torrevillas.

.....Torrevillas dispelled the misconception that one has to have a vast tract of land to go into organic herbal gardening. Or that one has to go into it full-time, to the exclusion of other activities.

....."You can grow your own garden," she said. "If you have no land for a garden, you can buy pots to grow herbs in."

.....It isn't true, either, that busy career people cannot do it, she said. "A three square-meter garden would require only 15 minutes of work every day. Even less for herbs-on-pots."

.....All that is needed for organic planting to regain its old glory, she stressed, is a complete re-education of Filipinos in the way they look at farming or gardening, "and a readiness to give that tender-loving-care treatment to your plants."

Benjamin Franklin's Success Secrets to Conquer Yourself.

Benjamin Franklin’s Success Secrets to Conquer Yourself! Here are the 13 Traits you'll learn to master:
• Trait #1 Appreciation (Or Gratitude) - Notice the blessing in everything, big and small. Dwell on the beauty in all I see, hear, touch, taste and smell. Realize that everything is a gift from the Almighty and is put there in order to enjoy and learn from.
• Trait #2 Positive Speech - Judge the value of my words before I speak. Speak only what may benefit others and myself. Avoid evil speech/gossip.
• Trait #3 Tranquility, Peace, Patience - Interpret everything quietly without undue confusion, excitement, or anger. Be not disturbed at trifles or at accidents common or unavoidable. Whatever is happening in life, be patient. Determine the lesson to be learned in every challenge in order to become elevated. Control anger.
• Trait #4 Righteousness - Do unto others as you'd have done unto you, and as they desire to be done unto. Wrong none by doing injuries. Be just by accepting my duties and responsibilities.
• Trait #5 Gentleness - The words of the wise are spoken softly and peacefully.
• Trait #6 Respect/Honor Others - Be extremely careful with the honor and feelings of others. Strive always to make the other person feel good about himself/herself.
• Trait #7 Physical Health - Exercise daily and eat with health and moderation.
• Trait #8 Quickness - Do all I need (or have) to do without wasting time (procrastination) and with maximum productivity per moment. Cut off all unnecessary actions. Focus.
• Trait #9 Resolution - Resolve to perform what I ought/have chosen to perform, without fail. Act with consistency, as well as persistency. Be diligent.
• Trait #10 Order/Cleanliness - Keep all living and working environments both clean and in order. Be organized. Clean, file, straighten up as soon as necessary and right away. A place for everything and everything in its place.
• Trait #11 Thrift/Frugality - Use money wisely and for the benefit of all (to do good for others and myself) and with no waste.
• Trait #12 Truthfulness - Be truthful in all that I say (based on motivation/intent).
• Trait #13 Humility - Understand that I have great ability, but that that ability is a gift from the Ultimate Source of all. Recognize my own weak points in order to improve upon them, but do not dwell on the faults of others. Be a servant-leader.
But even more importantly, once you've learned this method of personal mastery, you'll be able to use it to change any trait or habit you desire. This is a dynamic "hands-on" program that not only teaches you why -- it teaches you HOW!

Panalangin ng mga Magulang na Nagpapaaral ng Kanilang mga Anak

O Panginoong Diyos, tulungan po ninyo kaming mga magulang na itaguyod ang pag-aaral ng aming mga anak.

Sa kanilang pag-aaral, nawa'y matuto silang lumago sa kabutihang-asal at sa kalinisan ng kalooban. Nawa'y higit pa silang mahubog ng mga sangkap ng malalim na integridad, mabuting puso at kahandaan sa pagiging bukas-palad.

Bilang mga magulang, O Diyos, tulungan ninyo kami sa tungkuling gabayan ang aming mga anak sa paggamit ng kanilang pinag-aralan sa tamang paraan. Biyayaan ninyo kami at ang aming mga anak ng kamalayan na ang bukal na karunungan ay hindi nagbubunga ng mapaminsalang kapangyarihan, bagkus ito ay dapat umusbong sa ganap na pag-unlad ng lahat ng tao.

Kasiyahan mo, O Panginoon, na gamitin ng mga mag-aaral ang kanilang karunungan sa pagtulong sa kapwa. Ang lahat ng ito, O Diyos, tungo sa iyong ikapupuri. Amen.

Panalangin ng mga Magulang na Nagpapaaral ng Kanilang mga Anak

O Panginoong Diyos, tulungan po ninyo kaming mga magulang na itaguyod ang pag-aaral ng aming mga anak.

Sa kanilang pag-aaral, nawa'y matuto silang lumago sa kabutihang-asal at sa kalinisan ng kalooban. Nawa'y higit pa silang mahubog ng mga sangkap ng malalim na integridad, mabuting puso at kahandaan sa pagiging bukas-palad.

Bilang mga magulang, O Diyos, tulungan ninyo kami sa tungkuling gabayan ang aming mga anak sa paggamit ng kanilang pinag-aralan sa tamang paraan. Biyayaan ninyo kami at ang aming mga anak ng kamalayan na ang bukal na karunungan ay hindi nagbubunga ng mapaminsalang kapangyarihan, bagkus ito ay dapat umusbong sa ganap na pag-unlad ng lahat ng tao.

Kasiyahan mo, O Panginoon, na gamitin ng mga mag-aaral ang kanilang karunungan sa pagtulong sa kapwa. Ang lahat ng ito, O Diyos, tungo sa iyong ikapupuri. Amen.

Araw ng Linggo ay banal

WEEKEND DAW! Huling araw ng isang buong linggo, kaya kailangan daw ang mamasyal o mag-out-of-town. Masarap daw magliwaliw kapag araw ng Sabado at Linggo. At marami ang lumalabas mula sa Metro Manila patungo sa mga karatig probinsya, lalo na sa mga resort at pook-pasyalan.

Ang nakakalungkot nito ay ang mga kabataan at ilang taong nakaririwasa sa buhay na ang hangad lamang ay ma-kipaglaro ng apoy sa kanilang kalaguyo, na maaaring itinatago sa mga kaanak at kakilala, ang madalas mag-out-of town tuwing Biyernes, Sabado, at babalik sa lunsod sa bandang gabi na ng araw ng Linggo. Sa mga hotel, resorts, pension houses, at picnic groves sila nanunuluyan tuwing weekend upang idaos ang kanilang patagong makalupang pagnanasang nag-aapoy.

Para sa mga taong ganito na alipin ng makalupang hangarin, ang araw ng Linggo (Sunday; Day of Worship) ay isang ordinaryong araw na maaari nilang gawin ang kanilang bawat naisin. Lalo nga at umiiwas silang magsimba kung Linggo, sapagkat wala sa kanilang isip at puso ang maalaala ang Dakilang DIYOS.

May mga tao ring patuloy na naghahanapbuhay upang kumita ng ibayo pang salapi pandagdag sa kabuhayan daw. Nagpapayaman? Kahit banal na araw ng Linggo ay todo-kayod pa rin sila.

Sa Sampung Utos ng Dakilang DIYOS AMA na ipinagkatiwala kay propeta Moises, nakasaad sa Ikatlong UTOS ang:—" Aalalahanin na gawin ninyong Banal ang Araw ng Panginoon (DIYOS)." At ang Araw ng DIYOS para sa ating mga Kristiyano ay ang Araw ng Linggo, na dapat ay ating bigyan ng importansya sa ating buhay. Ang Araw ng Linggo ay siyang araw ng Pagsamba sa DIYOS. At di maaaring balewalain ito dahil kailangang magbigay-galang tayo tuwing Araw ng Linggo sa DIYOS bilang pagkilala ng ating utang na loob sa pagbibigay-buhay niya sa atin.

Sa ating pagsisimba tuwing araw ng Linggo, dapat lamang na pakinggan nating mabuti ang lahat sa kabuuan ng Banal na Misa, ang mga Salita sa Pagbasa, ang Ebanghelyo ( Gospel) na binasa ng Pari, at ang Homiliya (Sermon/Homily/Pangaral) na siyang makakapagbigay-liwanag tungkol sa ating pananaw at sari-ling buhay.


NAISIN NG DIYOS

Tanging pagsamba natin sa DIYOS ang Kanyang nais. Tapat na pananalig ang dapat na kaakibat ng pagsamba natin sa DIYOS. Nagtuturo sa atin ang Kristong Panginoon:—"Mapalad yaong ang pinakamahalagang naisin ay ang gawin ang nais ng DIYOS; at sila ay bubusugin ng DIYOS." —(Mateo 5:6). Tanungin ang sarili kung nakakasunod tayo sa naisin ng DIYOS.

Nagpapaalaala si San Pablo Apostol sa atin:—"Kilala nila ang DIYOS, subalit hindi nila ibinibigay sa Kanya ang karangalang dapat sa Kanya, ni hindi man lamang sila nagpapasalamat."(Roma 1:21).

Maraming tao ngayon ang paimbabaw lamang sa pagsamba at sa pagkilala sa DIYOS na Makapangyarihan. Sila ay nagkakamali! At narito ang babala sa atin ni San Pablo Apostol:—"Sa akala ba ninyo ay makaaalpas kayo sa paghuhusga ng DIYOS? O baka kinaiinisan ninyo ang Kanyang malawak na pasensya, kabaitan at pang-unawa."—(Roma 2:3-4).

Ang ating Pagsamba sa Dakilang DIYOS tuwing Araw ng Linggo ay napakahalaga sa ikaliligtas ng ating katawan at kaluluwa sa huling panahon.

Narito pa ang turo ni San Pablo sa atin:—"Sapagkat ang DIYOS ay bibiyayaan ang bawat tao ayon sa kung ano ang kanyang mga ginawa." - (Roma 2:6).

Pahalagahan ang Pagsamba sa DIYOS tuwing Banal na Araw ng Linggo. Purihin ang DIYOS AMA sa kaitaasan!

Nasa Bulsa Lang Pala.

Isang pastor (tawagin natin siyang Pastor Peter) ang busy sa pangunguna sa mga Bible seminar sa South Carolina. Nakitira siya sa bahay ng isang kaibigan sa lugar na iyon para madali siyang makapunta sa mga churches na dapat niyang puntahan gabi-gabi.

Isang gabi, naka-schedule siyang magsalita sa isang church sa Greenville, South Carolina. Ilang oras din ang layo nito sa bahay na tinitirhan niya sa Asheville at wala siyang kotse.

"Pastor, kami na ang maghahatid-sundo sa iyo," wika ng kaibigan niya sa Greenville. Pumayag ang pastor. Pagkatapos ay sinabi niya sa may-ari ng bahay na mga bandang hatinggabi na siya makakabalik.

Nang matapos ang kanyang seminar, nagpahatid na ang pastor sa Asheville. At nang makarating sila, nakita ni Pastor Peter na nakasindi ang ilaw sa balkonahe. Kaya't pagbaba niya sa kotse ay sinabihan niya ang driver:

"Mauna ka na, kapatid. Malayo pa ang biyahe mo. Sigurado namang naghanda sila para sa pagbabalik ko." Kaya't lumarga na ang kotse at nagsimula na ang pastor na lakarin ang mahabang distansiya patungo sa bahay.

Katok siya ng katok. Walang sumasagot. Unti-unti na niyang nararamdaman ang pagtagos ng sobrang lamig sa jacket na suot niya.

Sa pag-aalalang baka manigas siya sa ginaw sa labas ng bahay, pinukpok niya ang bintana sa may kusina. Wala pa ring sumagot.

Nagpasya ang pastor na maglakad pabalik sa highway. Naghanap ito ng bahay na may telepono. Tiniis niya ang lakas ng hanging humahampas sa kanyang mukha at lamig ng yelo sa kanyang paanan. Lakad siya nang lakad hanggang sa makakita siya ng isang motel. Pinuntahan niya ito, ginising ang manager, at nakiusap kung puwede siyang makigamit ng telepono. Nang pumayag ang manager ay doon lang nakahinga nang maluwag ang pastor.

"Hello, Steven? Si Pastor Peter ito. Pasensiya ka na pero kanina pa kasi ako katok ng katok sa pinto natin pero walang bumaba para pagbuksan ako. Nakikitawag ako ngayon dito sa motel."

Aantuk-antok pa si Steven nang ito'y magsalita. "Pero pastor...ibinigay ko sa iyo kanina ang susi sa pinto. Hindi mo ba naaalala? Nasa bulsa mo."

"Ha?" At pagkasabi niyon ay agad na kinapa ni Pastor Peter ang isa sa mga bulsa ng pantalon niya. Nandoon nga ang susi.

Ang kuwentong ito'y hango sa aklat na "Our Sufficiency in Christ", na isinulat ng respetadong mangangaral ng Bibliya na si Dr. John MacArthur. Ang sabi ni Dr. MacArthur, karamihan daw sa mga mananampalataya kay Cristo ay katulad ng pastor sa ating kuwento.

Sinusubukan nilang makakuha ng mga pagpapala ng Diyos sa pamamagitan ng sarili nilang pagod at lakas, samantalang nasa kanila naman si Cristo Jesus -- ang susi sa lahat ng pagpapalang espirituwal.

Si Jesus lamang ang makapagbibigay ng lahat ng hinahangad ng ating mga puso, at makatutustos sa lahat ng ating mga pangangailangan.

Sa sandaling magsisi sa kasalanan ang isang tao at tanggapin niya si Cristo bilang kanyang Panginoon at Tagapagligtas, si Cristo'y nananahan sa puso niya at sumasakanya. Basahin natin ang Colosas 1:27:

"Sa kanila'y ninais ng Diyos na ipaalam kung gaano kalaki ang mga kayamanan ng kaluwalhatian ng hiwagang ito sa gitna ng mga Hentil, na ito'y si Cristo na nasa inyo, na siyang pag-asa at kaluwalhatian."

Ang malaking kayamanan ng isang mananampalataya ay si Cristo mismo na sumasakanya. Ang Kristiyanong naghahangad ng higit pa rito ay, sa mga salita mismo ni Dr. MacArthur, "tulad ng isang taong tarantang-taranta sa pagkatok sa pinto, pero hindi niya nalalamang hawak na pala niya ang susi sa bahay."

Pakinggan natin ang sinabi ng apostol Pablo sa 2 Corinto 11:3:

"Ngunit ako'y natatakot na kung paanong si Eva ay dinaya ng ahas sa pamamagitan ng kanyang katusuhan, ang inyong mga pag-iisip ay mailigaw mula sa katapatan at kadalisayan kay Cristo."

Kaibigan, huwag kang padaya sa diyablo. Madalas niyang sabihin sa tao na kulang ang buhay kapag wala ang bagay na ito o ang bagay na iyon.

Kailangan mong gawin ito, kailangan mong gawin iyon. Subalit ang totoong yaman ng isang totoong Kristiyano ay si Cristo mismo. Hindi siya magkukulang kahit kailan.

Top Ten Accidental Discoveries.

10. The Popsicle
Frank Epperson was but a young lad of eleven, when he accidentally came up with what some would later describe as the most important invention of the twentieth century. Who would say that exactly I'm not sure, but Lady Luck was surely smiling the day Frank, mixed himself a drink of soda water powder and water- a popular drink back in 1905. For some reason he never got round to drinking it and left it on the back porch overnight with the stirring stick still in it. Of course, when the temperature dropped overnight, the mixture froze and Frank had a stick of frozen soda water to show his friends at school. Eighteen years later, Frank remembered the incident and started producing what he called 'Epsicles' in seven fruit flavors. The name never took off, but today over three million 'Popsicles' are sold every year.


9. Velcro
In the early 1940's, Swiss inventor George de Mestral was walking his dog. When he got home, he noticed his dog's coat and his pants were covered with cockleburrs. When he took a closer look under the microscope he discovered their natural hook-like shape.

He recognized the potential for a new fastener, but it took him eight years to perfect the invention. Eventually he developed two strips of nylon fabric, one containing thousands of small hooks, just like the burrs, and the other with soft loops, just like the fabric of his pants. When the two strips were pressed together, they formed a strong bond, but one that's easily separated, lightweight, durable, and washable. Voila Velcro!


8. Superglue
Superglue, or Krazy Glue, is actually a substance called 'cyanoacrylate'. Dr. Harry Coover accidentally discovered it twice, the first time in 1942, when he was trying to develop an optically clear plastic for gun sights and the second time nine years later, when he was trying to develop a heat-resistant polymer for jet canopies. On both occasions his new product proved to be too sticky for the job, in fact he got into trouble when he stuck together and ruined a very expensive pair of glass lenses. Finally he realized his super sticking glue might have a use and in 1958 it was marketed as Superglue.

In fact Superglue turned out to be more than just useful. It saved the lives of countless soldiers in Vietnam when it was used in to seal battlefield wounds before the injured could be transported to a hospital.



7. Post-it Notes
In 1970, Spencer Silver was working at the 3M research labs trying to develop a strong adhesive. What he actually came up with, was weaker than what had already been developed. It stuck, but then it easily unstuck.

That seemed like a pretty useless invention, until 4 years later when a colleague was singing in the church choir. He used markers to keep place in the hymn book but they kept falling out. So he coated them with Spencer's glue. They stayed in place but came off easily without damaging the pages. The 'Post-it note" was born and today they are a nuisance in just about every office around the world.


6. Scotchgard
Another 3M invention makes it into the Top Ten at No 6. Back in 1953, Patsy Sherman was trying to develop a rubber material that didn't deteriorate when it came into contact with aircraft fuel. An assistant spilled one of the experimental compounds on her new tennis shoes. She was none too happy when it refused to budge even with soap or alcohol, but Sherman was inspired. She set to work improving the compound's liquid repellency and just 3 years later Scotchgard hit the market, on a mission to protect the world's suede shoes.


5. Safety Glass
Safety glass, the kind that doesn't splinter on impact, is everywhere these days, but when Edouard Benedictus, a French scientist was working in his lab at the turn of the last century there was no such thing. But one day in 1903 he accidentally knocked a glass flask to the floor, heard it break, but was amazed to see that all the broken pieces still hung together. Turns out the flask had been full of a liquid plastic. It had evaporated, but a thin coat of the stuff got left behind and this is what was holding the flask together.

Around that time there was a rash of car accidents in Paris as the French got to grips with traveling faster than horses, and the most common form of injury were cuts from shattered windshields. Edouard saw an immediate use for his discovery, but setting a precedent rigorously followed for most of the rest of the century, the car industry rejected this life-saving safety feature on the grounds of expense. It wasn't until WW 1, when his invention proved a great success for lenses in gas masks, that the automobile industry reversed its position and safety glass's major application became car windshields.


4. Cellophane
Back in 1908 Jacques Brandenberger, a Swiss chemist working for a French textile firm, was trying to make his fortune with a stain proof tablecloth. He got the stain proof part right by coating the cloth with a thin layer of viscose, but the fortune never came. Apparently people liked stains on their tablecloths. Fortunately Jacques had a bit of a eureka moment and realized the potential of his product to package food- after all it was airtight and waterproof. But it was another ten years before he perfected the machine to produce his cellophane and its delights became available to the public.


3. Vulcanized Rubber
In 1496 Christopher Columbus brought back the first rubber balls from the West Indies. This seemed like a magical discovery except that rubber rotted, it smelled terrible, got too sticky when warm and too rigid when cold, and in the end people pretty much gave up trying to think of a way to make it useful.

Some three hundred years later Charles Goodyear would not be defeated by rubber and resolved to solve these problems. In 1839 he tried boiling it with magnesia, lime, bronze powder and nitric acid, but to no avail. Finally he tried sulphur but that didn't work either until he accidentally dropped the mixture onto a hot stove. Vulcanization, the process of treating rubber with sulphur at great heat, named after the Roman god of fire was born! In a matter of seconds Charlie had improved rubber's strength and resilience, reduced its stickiness and stopped it smelling.

This should have been a great day for Charlie, after all vulcanized rubber is now used in everything from rubber bands to hockey pucks, but even though his discovery made millions for others, Charlie died a pauper.


2. X- Rays
X-Rays were discovered in 1895 by the German physicist Wilhelm Conrad Röntgen. He was actually studying cathode rays, the phosphorescent stream of electrons used today in everything from televisions to fluorescent light bulbs.

Willie wanted to know if he could see cathode rays escaping from a glass tube completely covered with black cardboard. He couldn't, but by chance he did notice a glow appearing in his darkened laboratory several feet away. At first he thought there was a tear in the cardboard allowing light from the high-voltage coil inside the tube to escape, but he soon realized rays of light were right passing through the cardboard.

He named these penetrated rays, X-rays and found that as well as penetrating solids they were pretty handy at recording images of human skeletons on photographic negatives. Doctors soon adopted X-rays as a standard medical tool and in 1901 Röntgen took home one of the first Nobel prizes.


1. Penicillin
Alexander Fleming discovered penicillin in 1928. Of course he wasn't actually looking for it at the time- he was researching the 'flu. He noticed that one of his petri dishes had become contaminated with mould. Other scientists may have recoiled in horror at this result of shoddy work practice, but not Alexander. He chose to investigate.

Whatever this intruder was, it was killing off the Staphylococcus bug - a bug causing everything from boils to toxic shock syndrome. Eventually he identified it as the fungus Penicillium notatum and it put the knife into Staph by means of a chemical that destroyed its ability to build cell walls. Being a scientist, he thought long and hard about what to call this new chemical, a chemical released from the fungus Penicillium notatum.

That's right he called it penicillin. Nice one Alex. Unfortunately naturally occurring penicillin isn't very stable and thus not very useful. Fleming had found a wonder drug, but couldn't do much with it. Luckily just three years later two Oxford researchers created a stable form and today it's one of our most important tools in the fight against disease.

Pagngiti

Ano nga ba ang simpleng pagngiti na nagdudulot ng ibayong elektrisidad sa ating katawan at katauhan kapag ating ibinibigay ito sa ating kapwa. Ito ay isang enerhiya na hindi natin maipaliwanag kung saan nanggagaling. Mahirap maipaliwanag pero ito ay ating nadarama at naibabahagi sa ating kapwa ng libre at walang hinihinging kabayaran.

Kaya ugaliing ngumiti araw araw. Alisin ang kalungkutan..

Mensahe

Mensahe: "Ang takot sa tao ay naglalatag ng bitag, ngunit ang nagtitiwala sa Panginoon ay maliligtas." (Kawikaan 29:25)

Ikaw, kaibigan? Matagal ka na bang kinakausap ng Diyos tungkol sa isang bagay na gusto Niyang ipagawa sa iyo? Kung gayo’y sundin mo Siya. Huwag kang matakot. Tapat ang Panginoon at hindi Niya iiwanan ang sinumang nagsisikap na mabuhay ayon sa Kanyang kalooban. Manalangin tayo: O Diyos na mapagmahal, tulungan N’yo po akong magdesisyong sumunod sa Inyo. Palakasin N’yo po ang aking paninindigan. Gusto ko pong maging tuluy-tuloy ang pagsisikap kong umayon sa Inyong plano para sa akin. Huwag N’yo pong hayaan manghina ang aking loob dahil lamang sa batikos o pagsubok. Nais ko pong sa katapusan ng aking buhay ay haharap ako sa Inyong dala-dala ang patunay na natapos ko ang lahat ng ipinagagawa N’yo sa akin dito sa lupa. Salamat po, Panginoon. Amen.

Magbago nang magtagumpay

by Bella Angeles Abangan


The winner—is part of the answer,

The loser— is always a part of the problem,

The winner—is always a programme,

The loser—always an excuse,

The winner says, "Let me do it for you,"

The loser says, "That’s not my job,"

The winner sees an answer in every problem,

The loser—sees a problem in every answer.

The loser—sees two or three sand traps near every green,

The winner—says, "It may be difficult but it’s possible,"

The loser—says, "It may be possible but it’s too difficult,"

Ang tula na pinamagatnag Winners and Losers ay may magandang payo sa mga laging nabibigo: Be Positive Thinker.

Iyong mga taong hindi makabangon sa pagkakadapa ay hindi matapang. Hindi sila marunong makipaglaban sa kabiguan. Habang tumatapang ay laban nang laban ng laban.

Narito ang istorya ng magkapatid na langit at lupa ang katulad. Ibinigay na ng ama bago ito namatay ang kanilang mga mana. Pinaghatian nila ang mga lupain, kiskisan ng palay at palaisdaan. Pareho sila may mga pamilya na.

Nagumon sa sugal si Fernando. May derby pa siya sa kanyang mga matitinik na sasabungin at may casino pa siya tuwing Sabado at Linggo.

Ang misis niya ay nagmana din sa casino at madyong. Ang apat nilang mga anak ay pawang drop-out. Wala silang patnubay ng magulang.

Sa dakong huli ay nangungupahan na lamang sila sa isang lumang apartment at pareho silang mag-asawa na walang trabaho.

Kabaligtaran ang naging kapalaran ni Armando. Inilagay niya sa mga bahay at lupa ang kanyang mga mana. Nagtayo silang mag-asawa ng grocery at gas station.

Sinubaybayan nang husto ang apat nilang mga anak. Hindi pinagtrabaho ni Armando si Alice. Siya ang namamahal ng pag-aaral ng mga bata. Mula sa elementarya ay hatid sundo ni Alice hanggang sa haiskul at kolehiyo.

Maganda ang naging banga nito. Nakatapos lahat sa kolehiyo ang apat na mga anak. Ang dalawang lalaking nakakatanda ay kumuha ng Business Management at ang dalawang babaing nakababata ay pagttro ang natapos.

Noon nakahinga ang mag-asawa sa kanilang obligasyon sa mga anak.

Pinangarap nang puspusan ng mag-asawa ang kanilang mga gawaing pansimbahan. Ang dalawang lalaki ay namahala ng kanilang mga negosyo.

Isang gabi ay dumalaw si Fernando sa kapatid. Umiiyak ito. Humihingi ito ng trabaho pagkat hirap na hirap na ang buong pamilya sa tinitiis nilang buhay. Marami silang utang.

Kumuha ng isang kuwaderno si Armando. Bawat mungkahi niya ay kanyang isinusulat.

Bakante noon ang isang town home ni Armando. Maaari na silang lumipat agad. Pinaaalis na sila ng may-ari. May limang buwan na silang hindi nakakabayad. Iyong tatlong anak ni Fernando ay pinatutulong ni Armando sa grocery at gas station.

Iyong babae ay pinatuutlong ni Armando sa Kinder School na tinayo ng dalawang maestra ni Armando.

At si Fernando ay pinamahala ng kapatid sa kanyang sampung taksi.

Niyakap nang mahigpit ni Fernando ang kapatid na nagbigay sigla at buhay sa kanya. Ito ang payo ni Sarmando sabay abot ng kuwaderno:

"Kumapit ka sa Panginoon, Fernando. Magbago ka upang ikaw ay magtagumpay. Ikaw ang huwaran ng iyong pamilya.


Do you know what your children are eating?

It’s Nutrition Month again and this time, the celebration focuses on the theme "Batang may kinabukasan, sa wastong nutrisyon simulan." Now, that’s quite a mouthful! It’s a follow-up to last year’s theme that zeroed in on the importance of breastfeeding and complementary feeding. Taking center stage this time are preschool children, less than six years old.

Nutrition experts can’t stress enough the crucial role nutrition plays during a child’s formative, preschool years. It is at this time when the child needs adequate food to grow, become healthy and bright – and, yes, have a brighter future.

Parents, do you know what your preschool children should be eating? Perhaps these FAQs, from the National Nutrition Council, the country’s policy-making and coordinating body on nutrition, could help:

What is a bright child?

A bright child is a well-nourished child. He is healthy, strong and alert, has a good disposition, and grows at a normal rate. His appetite, digestion, and elimination are regular.

How can parents ensure good nutrition for their preschool child?

A key to ensuring that your child achieves optimum nutritional well-being is giving him a variety of foods in the right amount every day. No single food can provide all the nutrients needed for an active child to achieve good health and normal growth. Some foods have more of certain nutrients than others. By eating a variety of foods, a growing child has better chances of getting all the nutrients he needs.

What are the important foods in the diet of a growing child?

Energy-giving, body-building, and body-regulating foods or, to put it pat, go, grow, and glow foods.

• Go or energy-giving foods. The main nutrients in this food group are carbohydrates and fats. They’re the chief sources of energy needed by active preschoolers. Samples: rice, corn, root crops, bread and bakery products, noodles, cooking oil, butter, margarine, and other fats and sugars. When buying these products, look for the Sangkap Pinoy seal or the Diamond seal, a sign that the product has been fortified with vitamin A, iron or iodine at levels approved by the Department of Health.

• Grow or body-building foods. These foods are high in protein and minerals needed for growth and repair of body tissues. Samples: meat, fish, poultry, eggs, organ meats, milk and milk products, and dried beans (like monggo and nuts).

• Glow or regulating foods. These are the green, leafy and yellow vegetables (like malunggay, kamote tops and squash, other vegetables, vitamin C-rich fruits like guava, mango and orange, and other fruits). Vitamins and minerals are essential for a child’s growth, healthy eyes, strong bones and teeth, and high resistance to infection. Fiber is important for regular bowel movement.

How do you know if your child is eating correctly?

Monitoring through the growth chart is a useful and important way to know if the child is growing as expected, and is healthy and fit. Ideally, height and weight measurements of children between the ages of one month and three years should be taken every month, the first three years being a period of rapid growth. Thereafter, these should be done at least once every three months.

Do preschool children need nutritional supplements?

Strictly speaking, nutritional supplementation is only necessary when deficiencies in vitamin A, iron, and iodine are prevalent. Specifically, high-dose vitamin A supplementation is given to children twice a year for protection against vitamin A deficiency disorders. Furthermore, children with food allergies or intolerances, or those following very strict diets may also need supplements. Remember though that supplements can be toxic to children if taken in excess and should be stored and used with caution.

What are the common feeding problems of preschool children?

• Food jags. At preschool age, children accept only very few foods and reject all others. It is likely that the child’s appetite is lost because of too much parental urging or the child has become tired of eating the same foods every day. Nothing for parents to worry about if the child’s accepted foods represent a nutritionally adequate diet and do not contain excess additives or salt. If not, parents should:

1) Offer a variety of foods, but start the meals with the foods the child likes best.

2) Serve small portion sizes with options for seconds. Praise the child for eating even a little.

3) Present foods attractively; observe some sense of order, that is, no mixed dishes.

4) Remember that a child is very keen on the taste, flavor, texture, and temperature of food.

Introduce one new food at a time.

• Dawdling. A dawdling child is one who lingers or dilly-dallies with his food at mealtime. The reason could be that the child is given portions that are too large, he may not be feeling well or may be trying to get attention. If this happens, parents should avoid fussing over the child and just let him enjoy his food.

• Gagging. A child sometimes feels like vomiting, especially when fed coarse foods. This can be remedied by feeding the child in a well-ventilated and clean place, letting him eat with other children, encouraging self-feeding, and using colorful and easy-to-handle utensils.

• Eating too much. Overeating is often a habit learned by a child who is encouraged by his parents to overeat because of the mistaken notion that a fat child is a healthy child. This attitude needs to be corrected as it may result in obesity and lead to physical and emotional problems in childhood and even in adulthood. Among others, a child should be restrained from eating too much energy-rich foods like cakes, pastries, candies, chocolates, and ice cream, as well as fatty foods.

• Aversion toward some foods. Moms often complain about their children’s dislike for vegetables (those strange-looking greens on their plate). In most instances, it’s because the vegetables are unpalatable. Mothers should prepare and serve vegetables in such a way that they are attractive to children. For instance, why not use colorful veggies like carrots, baguio beans, and squash, and cut them up in different shapes?

• Breakfast skipping. Children often skip breakfast because they don’t have the time, they’re not hungry in the morning or they don’t like breakfast food. Children who skip breakfast usually score lower in tests and have slower memory recall. So, here are some bright ideas on how to make your child eat breakfast:

1) Eat breakfast with your child.

2) Some preparation the night before may contribute to a more relaxed morning routine.

3) Offer two or three food choices, if possible.

4) Give your child time to wake up and settle down. Rushing puts pressure on breakfast eating.

5) Let your child help prepare breakfast.

What about feeding between meals? Should children be given snacks?

Yes, children should be given snacks. The habit of taking snacks should not be discouraged. Given the right kind of food at a reasonable time, snacks can contribute significantly to meeting the child’s nutritional needs.

Here are some mouthwatering suggestions:

1) Consider snacks as part of the child’s daily food intake, not something eaten in addition to regular meals. If the child eats many snacks a day, reduce the amount of food to be eaten at mealtimes.

2) Milk, fresh fruits, fruit juices instead of soft drinks together with small sandwiches, cookies or native delicacies like kutsinta, maja, halaya, and suman are appropriate choices for nutritious snacks.

3) Do not offer snacks too close to mealtime so as not to reduce the child’s appetite. An allowance of two hours before mealtime will not spoil the child’s appetite.

Till next.....

Hirap ng buhay

"Inayy! Tuloy na ‘yung EVAT simula sa November 1! Araw pa ng mga patay! Masamang senyales. Talagang papatayin tayo sa hirap."

"Oo nga, talagang grabe na. ‘Yung Gasul, P442 ang bili ko ngayon. Siguradong aakyat iyon sa P500."

"Alam mo, ang dami kong kaibigang naghihigpit na ng sinturon. Inilipat na nila sa public school ‘yung mga anak nila. Hindi na raw nila kayang ipasok sa private school ‘yung mga bata dahil sa taas ng tuition fees."

"E di pa’no pa kaya ‘yung iba? ‘Yung mga nagsasardinas lang araw-araw?

"No choice. Magtutuyô na lang sila. Otherwise, doble kayod dapat."

"Hay naku. Talagang ayoko na rito. Sasabihin ko kay Fred na madaliin na ‘yung pag-file ng mga papeles namin sa embassy. Sana matuloy na kaming mag-migrate sa Canada."
"Suwerte n’yo naman kung gan’on. Sana kami rin, makaalis."

Pahirap na talaga nang pahirap ang buhay sa Pilipinas. Magulo ang pulitika, bagsak ang ekonomiya, baón ang bansa sa utang-panlabas, taasan pa nang taasan ang mga presyo ng mga bilihin. Hindi na kataka-taka kung bakit daan-daang libong mga Pinoy ang nagsisikap araw-araw na makaalis ng bansa.

Para sa ating lahat na natutuksong mag-alalá tungkol sa kinabukasan, ituon natin ang ating pansin sa mga sinabi ng Panginoong Hesus sa Mateo 6:25-34:

"...Huwag kayong mabalisa sa inyong buhay, kung ano ang inyong kakainin, o kung ano ang inyong iinumin, kahit sa inyong katawan, kung ano ang inyong isusuot. Hindi ba higit ang buhay kaysa pagkain, at ang katawan kaysa damit?

"Tingnan ninyo ang mga ibon sa himpapawid: hindi sila naghahasik, o gumagapas, o nag-iimbak man sa mga kamalig, ngunit pinapakain sila ng inyong Ama na nasa langit. Hindi ba higit na mahalaga kayo kaysa kanila?

"Sino sa inyo na dahil sa pagkabalisa ay mapapahaba ang kanyang buhay? At bakit kayo nababalisa tungkol sa pananamit? Pansinin ninyo ang mga liryo sa parang, kung paano silang lumalaki; hindi sila gumagawa o humahabi man. Gayunma’y sinasabi ko sa inyo, kahit si Solomon sa buong kaluwalhatian niya ay hindi nakapagdamit nang tulad sa isa sa mga ito. At kung gayon binibihisan ng Diyos ang damo sa parang, na ngayon ay buháy, at sa kinabukasan ay itatapon sa kalan, hindi ba lalo Niya kayong bibihisan, O kayong maliliit ang pananampalataya?

"Kaya huwag kayong mabalisa, na magsasabing, ‘Ano ang aming kakainin?’ o, ‘Ano ang aming iinumin?’ o, ‘Ano ang aming isusuot?’ Sapagkat hinahanap ng mga Hentil ang lahat ng mga bagay na ito; at batid ng inyong Ama sa langit na kailangan ninyo ang lahat ng mga bagay na ito.

"Ngunit hanapin muna ninyo ang Kanyang kaharian at ang Kanyang katuwiran, at ang lahat ng mga bagay na ito ay pawang idaragdag sa inyo. Kaya’t huwag ninyong alalahanin ang bukas, sapagkat ang bukas ang mag-aalala sa kanyang sarili. Sapat na para ngayon ang kabalisahan sa araw na ito."

Ito ang sikreto ng pagkakaroon ng katiwasayan sa panahon ng kahirapan: ang sundin si Hesus at "hanapin ang Kanyang kaharian at katuwiran". Parang ganito ang gustong sabihin sa atin ng Panginoon: "Gusto mo ba ng saganang buhay? Kung gayon, unahin mo ang Aking kaharian. Ibigay mo ang sarili mo sa Akin, at ibibigay Ko naman sa iyo ang lahat ng kakailanganin mo para makapaglingkod ka sa Akin. Hindi ka magkukulang. Tapat at maaasahan ang pangako Kong ito."

Sa bandang huli, ang Diyos pa rin ang mapagkukunan natin ng pagpapala -- hindi ang ating mga sarili. Manalangin tayo: Panginoong Hesus, ayoko nang manatiling nakatali sa kahirapan. Ang kahirapang tinutukoy ko ay hindi lamang ang pagiging salat sa mga materyal na bagay, kundi pati sa mga bagay na espirituwal at pangkaharian. Nais kong unahin ang paghahanap sa kalooban Mo. Nais kong sa Iyo lamang umasa, at hindi sa aking kakayahan. Dalhin Mo ako sa isang ganap na pagkakakilala sa Iyo, at bigyan Mo ako ng sapat na pagtitiwalang tutuparin Mo nga ang mga ipinangako Mo sa akin. Amen.

Ang Aking Alay.

Ang Tanging Alay

Salamat sa Iyo
Aking Panginoong Hesus
Ako'y inibig Mo
At inangking lubos

Koro:

Ang tanging alay ko sa Iyo aking Ama
Ay buong buhay ko puso at kaluluwa
Di na makayanang maipagkaloob
Mamahaling hiyas O gintong sinukob
Ang tanging dalangin O Diyos ay tanggapin
Ang tanging alay ko nawa ay gamitin
Ito lamang Ama wala nang iba pa
Akong hinihiling

Di ko akalain
Na ako ay bigyang pansin
Ang taong tulad ko
Di dapat mahalin
(Koro)

Aking hinihintay
Ang Iyong pagbabalik, Hesus
Ang makapiling Ka'y
Kagalakang lubos
(Koro)

Sana Kahit Minsan

Bakit ikaw ang nais na matanaw nitong mga mata
Tunay kayang nabighani ako sa taglay mong ganda
Nais kong marinig malamyos mong tinig
Na sa akiy aliw at tila ba itoy hulog pa ng langit

Pag nakita ka nay ayaw nang kumurap o pumikit man lang
Dahil baka mawala kang bigla nang hindi ko alam
Minsay hinahagkan, yakap-yakap kita
Ngunit sa paggising ko ay tila ba tunay at
nanghihinayang na

Sana kahit minsan ay mapansin ako
Malaman kong ikay mahal at yan ang totoo
Huwag mong iisiping nagbibiro ako
Tunay ang pag-ibig na alay sa yo

Pag nakita ka nay ayaw nang kumurap o pumikit man lang
Dahil baka mawala kang bigla nang hindi ko alam
Minsay hinahagkan, yakap-yakap kita
Ngunit sa paggising ko ay tila ba tunay at
nanghihinayang na

Sana kahit minsan ay mapansin ako
Malaman kong ikay mahal at yan ang totoo
Huwag mong iisiping nagbibiro ako
Tunay ang pag-ibig na alay sa yo

Hanap ng puso ay laging ikaw
Tanging nais ko ang yong pagmamahal
Sana sabihing mahal mo rin ako
Ikaw ang nais ng damdamin ko

Sana ay mapansin ako, malaman mong kitay mahal at yan ang totoo
Huwag mong iisiping nagbibiro ako
Tunay ang pag-ibig na alay
Ikaw ang nais sa habang buhay
Ang pag-ibig na alay ko sa yo tunay
Sa yoy tunay
Sa yoy tunay

Sana kahit minsan... minsan
Sana kahit minsan...
Sana kahit minsan...


Scarborough Fair?

Are you going to Scarborough Fair?
Parsley, sage, rosemary & thyme
Remember me to one who lives there
She once was a true love of mine

Tell her to make me a cambric shirt

(On the side of a hill in the deep forest green)
Parsely, sage, rosemary & thyme
(Tracing a sparrow on snow-crested ground)
Without no seams nor needlework
(Blankets and bedclothes a child of the mountains)
Then she'll be a true love of mine
(Sleeps unaware of the clarion call)
Tell her to find me an acre of land

(On the side of a hill, a sprinkling of leaves)
Parsely, sage, rosemary, & thyme
(Washed is the ground with so many tears)
Between the salt water and the sea strand
(A soldier cleans and polishes a gun)
Then she'll be a true love of mine

Tell her to reap it in a sickle of leather

(War bellows, blazing in scarlet battalions)
Parsely, sage, rosemary & thyme
(Generals order their soldiers to kill)
And to gather it all in a bunch of heather
(And to fight for a cause they've long ago forgotten)
Then she'll be a true love of mine

Are you going to Scarborough Fair?
Parsley, sage, rosemary & thyme
Remember me to one who lives there
She once was a true love of mine.


Bridge Over Troubled Waters


When you're weary
Feeling small
When tears are in your eyes
I will dry them all

I'm on your side

When times get rough
And friends just can't be found
Like a bridge over troubled water
I will lay me down
Like a bridge over troubled water
I will lay me down

When you're down and out
When you're on the street
When evening falls so hard
I will comfort you

I'll take your part
When darkness comes
And pain is all around
Like a bridge over troubled water
I will lay me down
Like a bridge over troubled water
I will lay me down

Sail on Silver Girl,
Sail on by
Your time has come to shine
All your dreams are on their way

See how they shine
If you need a friend
I'm sailing right behind
Like a bridge over troubled water
I will ease your mind
Like a bridge over troubled water
I will ease your mind


Iwasan ang stress


"Stress can be a principal determinant in the development of various disabilities such as cancer and heart attacks."

Ang ipinagtapat na ito ni Dr. Ulla Kristina Laaks ay batay sa kanyang pag-aaral hinggil sa ibinubunga ng labis na damdaming negatibo at gayon din iyong mga problemang nakaaapekto ng ating kalusugan.

Kung tayo ay may sintomas ng cold, naapektu-han ang ating isip ng mga problema at tayo’y nininerbiyos – ang lahat ng mga ito ay bunga ng stress. Kung may mga sakit na bunga ng viruses, bacteria at toxin ay dapat din nating mabatid kung paano natin masusugpo ang stress sa ating buhay.

Ito ang ipinahayag ni Dr. Maxwell Maltz, sa kanyang artikulong "How to Stand Up Under Stress".

"All our disturb feelings – anger, hostility, fear, anxiety, insecurity – are caused by our own responses, not by any external stimuli. If we could learn to control these responses, wouldn’t we, in effect, be building our own ‘psychic screen’?"
Ang negatibong emosyong binanggit ni Dr. Maltz ay epekto ng masasamang pangyayari na makasasama sa ating kalusugan. Iyan ang stress na dapat iwasan.

Nang tanungin ang dating Pangulong Harry Truman noong mga huling araw ng World War II, kung paano niya nagagawang maging payapa ang kanyang sarili sa ganoong kahirap na mga pangyayari ay ito ang kanyang sinabi:

"I have a foxhole in my mind"

Kumalat sa buong daigdig ang sagot na ito ng Pangulong Truman. Ang ipinaliwanag niya na kung may "foxhole" na pinagtataguan ng sundalo sa sandali ng panganib ay gayon din siya. Kapag kailangang irelaks niya ang kanyang isip sa maseselang problema ay ipinahihinga niya ito sa kanyang "mental foxhole."

Ito ang sinulat ni Marcus Aurelius, isang bantog na philosopher:

"No where either with more quiet or more freedom from trouble, does a man retire than into his own soul."

Hahanap tayo ng ating sariling kapayapaan sa ating kaluluwa, iyan ang palagay ni Aurelius.

Narito ang ilang "tips" upang ating maiwasan o masugpo ang problemang stress sa ating buhay:

• Kalimutan ang mga di-magagandang pangyayari sa ating buhay. Iyung magaganda lamang ang ating gunitain;
• Iwasang magtanim ng galit o sama ng loob. Tayo rin ang biktima ng ating ginagawa. Tuwang-tuwa marahil ang ating kaaway ‘pagkat sila’y nagtagumpay;
• Alisin sa ating katauhan ang pagiging totoong maramot;
• Magkaroon ng magandang "mental room" na maaari nating pagpahingahan ng ating isip;
• Magbilang ng isa hanggang sampu bago magpasya sa isang maselang sitwasyon;
• Isaayos ang lahat ng iskedyul. Ayusin lahat ng mga gamit na mahahalaga. I-plano ang lahat ng gagawin sa araw-araw;
• Maglaaan ng panahon upang tumulong sa mga nangangailangan.


Magsimula sa maliit muna

Ang isang magbubukid, upang maging matagumpay na magbubukid, ay dapat munang tamnan ng tamang kaisipan ang kanyang sarili bago magtanim sa lupa.

Lagi kong sinasabi at isinusulat na hindi nakukuha sa laki o liit ng lupa ang tamang kita para sa isang magbubukid. Bagaman at may kabutihang dala ang isang malawak na bukirin, lalo na nga at ito ay bukiring komersiyal, maaari rin namang kumita ang isang magbubukid kahit na maliit ang kanyang lupa. Sabi ko nga, nasa tamang paggamit ng lupa, iyon bang walang nasasayang na bahagi nito, at ang uri ng mga itinatanim na binhi at halaman, at ang tiyempo ng pagtatanim ang kadalasan ay nagbibigay ng malaking kita para sa isang ordinaryong magbubukid.

Kadalasan, pagkatapos na umani ng palay ang isang magbubukid, ay iniiwanan na lamang na nakatiwangwang ang kanilang lupa. Partikular ito sa mga bukiring palay o mais ang itinatanim. Ang iba naman ay laging sinasabi na wala silang sapat na puhunan upang magtanim pa kaya hinahayaan na lamang na nakatiwangwang ang kanilang lupa. .

Ang isang magbubukid, upang maging matagumpay na magbubukid, ay dapat munang tamnan ng tamang kaisipan ang kanyang sarili bago magtanim sa lupa. Dapat ay hindi nakakulong sa problema ang kanyang isip, manapa, dapat na ito ay malaya at at mapangahas.

Halimbawa nga, tanungin ninyo ang inyo ang sarili: kundi puwede ito, bakit hindi ko subukan ito? May lupa ako ngunit wala akong sapat na puhunan, bakit hindi ako magsimula sa maliit na taniman ? Iyon bang ikaw lang ang magtatrabaho at ang itatanim mo ay mga binhi o pananim na hindi naman nangangailangan ng magastos na pangangalaga. O kaya naman ay iyong uri ng pananim na maagang maaani upang maging pera kaagad.

Noong araw na ang Valenzuela ay hindi pa siyudad, may isang bakanteng lote doon na may kalahating ektarya ang luwang. Sa harapan nito ay may kanal na inaagusan ng tubig. Ang lupa ay inarkila ng isang tsino at kumuha ito ng dalawang tao na katulong. Inasarol lang nila ang lupa, gumawa ng mga kama (plot) na ang luwang ay isang metro at ang haba ay sampung metro, nilagyan ito ng binulok na ipa na madaling nakukuha sa mga rice mill at dumi ng hayop. Ang tubig sa kanal na mayaman sa organikong bagay ay pinadaloy niya sa pagitan ng mga kama o plot na tinamnan niya ng kangkong.

Ang ibang plot o kama ay tinamnan ng petsay, sibuyas na mura, kintsay at siling panigang at siling baguio (iyong malalaki). May apat na plot o kama rin siya na tinamnan ng kamote na tuwing ikalawang araw ay tinatalbusan... Tinanong ko ang tsino kung magkano ang kanilang benta sa isang araw at ako ay nagulat. Nakapagbebenta sila ng halagang P500.00 isang araw sa gayong tanim lamang. At noong panahong iyon ay l979 na ang halaga ng piso ay napakalaki.

Bakit ko isinulat ito? Dahil maaari ring gayahin ito ng isang magbubukid. Para na lamang siyang naglilibang: tuwing umaga, gagawa siya ng isang kama o plot. Sa hapon, maaari niya itong durugin at pinuhin upang maging mahusay ang pagtatanim. Sabugan niya ito ng abo ng ipa o kusot o anumang nabubulok na bagay o dumi ng hayop. Kung sa isang araw ay nakagagawa siya ng isang plot o kama, mayroon siyang pitong kama o plot sa isang linggo. Kung dalawang linggo siyang gagawa ng plot, mayroon siyang labing-apat na plot. Maaari na siyang magsimula rito.

Hatiin niya ang kanyang plot sa mga sumusunod na pananim: petsay (aanihin sa loob ng 30 araw); pipino, aanihin pagkatapos ng 45 araw; kamote na ang kukunin lang ay ang talbos,. Matatalbusan mo na ito sa loob ng 60 araw. Maaari ka ring magtanim ng kalabasa, talong o okra na maaani sa loob din ng 45 araw. Sa kalabasa, kapag namulaklak, maaari ka nang kumita dahil nabibili na kaagad ang bulaklak ng kalabasa. Pagkatapos maipagbibili mo na rin ang bunga.

Ang prinsipyo ay magtanim ng mga gulay o halaman na maagang aanihin o kaya ay tuluy-tuloy ang magiging ani mo. Kung umani ka na ng petsay, heto na ang pipino at aanihin mo na uli. Kung umaaani na ng pipino, makatatalbos ka na ng kamote at iba pa. Magiging tuluy-tuloy ang iyong ani at magiging tuluy-tuloy din ang iyong pagtatrabaho.

Kung labing apat na plot o kama lamang ang iyong gulayan, hindi magiging mabigat sa isang magbubukid ito. Maaari ring makatulong ang iyong maybahay o mga anak na para ba kayong naglalaro lamang. Libangan na ito, kumikita pa.

Ngayon, kung kayo naman ay may tamang kaalaman sa pagtatanim ng mga halamang tulad ng bawang, sibuyas, sibuyas na mura, litsugas, kintsay, kerot, repolyo bitsuwelas o mga katulad, subukin ninyong iyon ang itanim sa inyong mga plot o kama. Mas maganda ang presyo ng mga gulay na ito, bagama’t ang malalaking otel ay umaangkat na ng ganitong mga gulay na nagiging sanhi ng pagbagsak ng presyo ng mga gulay na ito..
Simulan ninyo sa maliit. Pagod at konting pera ang puhunan. May malaking pakinabang naman.


Organikong pamamaraan kontra peste


Dahil sa “shot gun” na pamamaraan ng paglutas ng problema sa pagsasaka, kahit na ang mabuting organismo at insekto ay napapatay

Tanungin ninyo ang mga organikong magbubukid kung problema nila ang peste sa kanilang bukirin, tiyak na sasabihin nilang problema rin, pero hindi naman masyado. Maaaring magtaka ang ibang magbubukid na nahirati o sinanay sa lasong kemikal. Kung sila nga naman na gumagamit na ng lasong kemikal ay problema ang peste, bakit hindi ang mga organiko o likas na magbubukid?

Una na rito, ang isang organikong magbubukid o likas na magsasaka, ay naniniwala na ang kalikasan mismo ay may kakayanang lutasin ang suliranin ng mundo ng kalikasan, huwag lamang itong pakikialaman ng tao. Pinakialaman kasi ng tao ang kalikasan. Partikular sa mga "makabagong magbubukid", gumamit sila ng mga pamatay na lasong kemikal at abonong kemikal. Resulta: winasak nito ang balanse ng "mabuti at masama" na buhay ng mga organismo sa lupa.

Dahil sa "shot gun" na pamamaraan ng paglutas ng problema sa pagsasaka, kahit na ang mabuting organismo at insekto ay napapatay. Nawalan nga ng balanse ang kalikasan kaya kailangang tulungan ng mga kemikal na sistema ang pagsasaka upang matugunan ang kailangan ng halaman at hayop. Nguni’t ang hindi alam ng mga “makabagong magbubukid”, patuloy silang natatali sa sistemang kemikal na pagsasaka hanggang sa dumating ang panahon na ang pinapatay mismo ng tao ay ang kanyang sarili. Ito ang nangyayari ngayon sa ating mundo.

Ayon sa mga mananaliksik, ang isang bukiring gumagamit ng sistemang organiko o likas na pamamaraan ng pagsasaka ay may balanseng sangkap ng mga mineral at maliliit na sangkap-mineral (micro-nutrient). Ang mga mineral na ito, bukod pa sa tatlong mahahalagang sangkap na kailangan ng halaman (npk), kasama na ang mga micro-nutrient ang kailangan ng halaman upang maging malusog at masigla. Ang isang halamang malusog, tulad din ng tao, ay bihirang kapitan ng sakit.

At ang pagpapalusog na iyon ng halaman na dulot ng balanseng mineral at mga micro-nutriet ay resulta ng patuloy na pagggamit ng mga likas na abono o kompost. Kaya dapat na maunawaan ng isang magbubukid na ang kanyang bukirin ay dapat na magkaroon ng mga likas na mineral at micronutrient. Ipunin niya ang mga dumi ng kanyang kalabaw, kambing, baka, manok at baboy at gawing kompost. Ipunin niya ang mga ginikan, ipa, dahon ng halaman, kusot at iba pang nabubulok na bagay at ibalik iyon sa kanyang bukid. Sa ganyang pamamaraan, nadadagdagan ng mga mineral at micro-nutrient ang kanyang lupa.

Bukod sa ganyang sistema, maaari ring gumawa at gamitin ng isang organikong magbubukid ang mga pangwisik na organikong abono. Sa isang sistema na ang organikong abono ay "papanisin" saka hahaluan ng mapulang asukal, magagamit niya ang mahusay na likidong abono na ito sa kanyang mga halaman, o diretsong idilig sa lupa upang yumaman sa likas na mga organismo ang inyong bukirin.

Sa aming karanasan ay gumagamit kami ng "pinanis" na guwano (taeng paniki). Maglagay sa sako ng tae ng paniki (maaari ring dumi ng baboy, manok, baka o compost) sa dram at lagyan ito ng tubig. Sa isang sakong guwano, nilalagyan ko ng kalahating dram na tubig. Papanisin ito ng dalawang lingo sa loob ng dram o platik na lalagyan. Maaari ring lagyan ng pulang asukal na limang kilo, maaari ring hindi lagyan. Kung gusto ng magbubukid, maaari rin niyang haluan ito ng katas ng madre kakaw o kakawate, dinikdik na bunga ng neem, bawang o sibuyas, bilang karagdagang pestesidyo sa inyong likidong abono.

Pagkatapos ng dalawang linggo, salain at ilagay sa boteng plastik at ilagay sa isang pook na hindi maaarawan. Mahalagang huwag maarawan o sa may madilim na lugar ito itago upang hindi mamatay ang mga microorganismong nabuhay sa panahon ng pagpanis ng likidong abono. Maaari na itong gamiting pangwisik sa inyong halaman o sa mga punong namumunga . Maaari rin itong iwisik sa inyong bukid sa panahong kayo ay nag-aararo at nagsusuyod. Nakapagpapayaman ito sa mga microorganismo, mineral at micro-nutrient na nasa inyong bukirin. Kung titingnan natin ang prinsipyong ito, makikita natin na pinayayaman natin ang mga mikrobyo, mineral at micro-nutrient sa ating bukirin, hindi binabawasan sa pamamagitan ng pagpatay sa mabubuting mikrobyo, amag at bacteria, mineral at micro-nutrient.

Ito ang tamang sistema na makakalikasan, at samakatwid, makasangkatauhan din.


Ampalaya: Mabisang Halamang Gamot
• Jyrvie J. Vargas •

Hango sa www.rain-tree.com/bitmelon.htm (Momordica_charantia_p.6.jpg)

Ang amplaya ay tinaguriang "himala ng kalikasan." Ito ay matapos na mapatunayan ng mga dalub-agham at manggagamot na nagtataglay ang halamang ito ng mga katangiang nakapagbibigay lunas sa sakit na diyabetes.

Makikilala ang ampalaya (Momordica charantia) bilang baging na namumulaklak at namumunga. Ang bunga at dahon ay kinakain na gulay. Ilan sa mga katawagan dito ay margoso, apalaya o ampalaya sa Tagalog; amargoso sa Kastila; palia sa Bisaya; bitter gourd, balsam apple, at balsam pear sa Inggles. Ito ay matatagpuan sa lahat ng bahagi ng bansa.

Hindi lamang ang pagiging halamang gamot nito ang pinahahalagahan ng marami kundi pati na rin ang pagiging masustansiya nito. Ang bunga at dahon ng uring ito ay mayaman sa bakal (iron), kalsiyo (calcium), phosphorus at mabuting tagapagbigay ng bitamina B. Isa sa mga lutong gulay na pangkaraniwang nilalangkapan ng bunga ng ampalaya ay ang pinakbet. Napaulat din na ang mga dahon nito ay ginagamit na panlinis ng mga metal.

Ayon sa mga pag-aaral na isinagawa, ang bunga ng ampalaya na inihanda bilang tsaa ay epektibong dietary supplement na ginagamit na panggamot sa diyabetes. Isa ito sa sampung halamang gamot na dumaan sa siyentipikong pag-aaral at kinikilala ng Kagawaran ng Kalusugan (DOH) at Philippine Institute of Traditional and Alternative Health Care.

Napatunayan na ito ay nagtataglay ng phytochemicals. Ang phytochemicals ay nagpapataas ng produksiyon ng mga beta cell sa lapay (pancreas). Dahil dito, napapataas din ang kakayahan ng katawan na makagawa ng insulin (Polypeptide-p) na nakatutulong sa pagbaba ng asukal sa dugo.

Sa kasalukuyan ay mayroon nang mga komersiyal na tsaa mula sa bunga at buto ng ampalaya na mabibili sa mga pamilihan. Hindi lamang sa Pilipinas kundi sa buong mundo napatunayan ang kakayahang ito ng ampalaya.

Hindi lamang panlunas sa diyabetes ang kahalagahan nito. Ang bahaging baging nito ay ginagamit bilang pampurga, pampasuka at panlunas sa ulser. Ang ugat, kasama ng bunga o prutas at buto, ay ginagamit na panlunas sa duming lumalabas sa palaihian o urethral discharge.

Ang dahon din ay tinuturing na antipyretic o pampawala ng lagnat. Ang buong halaman na pinulbos ay mainam na panlunas sa ketong, malalang ulser at mga karamdaman sa balat. Ginagamit din ang dahon bilang panapal sa ulo kapag sumasakit.

Ang bunga na ibinabad at pinalambot sa asin ay ginagamit na panlunas sa ubo ng bata at pamamaga o implamasyon sa ilong o lalamunan na nagiging dahilan ng sipon.
Ilan lamang ito sa mga gamit-panlunas na naibibigay ng ampalaya.

Narito naman ang ilang alituntunin sa simpleng paghahanda at paggamit ng ampalaya bilang panlunas sa diabetes mellitus:

Hugasang mabuti ang mga dahon at tadtarin. Magsukat ng isang basong dahon at dalawang basong tubig. Pakuluan ito sa isang palayok sa loob ng 15 minuto sa lutuang may mahinang apoy. Huwag po nating takpan ang palayok. Pagkatapos maluto ay palamigin at salain. Uminom ng 1/3 baso tatlong beses maghapon, mga 30 minuto bago kumain. Ang murang dahon ay maaring pasingawan at kainin (kailangan ng kalahati o 1/2 baso dalawang beses maghapon).

Simple lamang ano po? Maaari tayong magtanim ng ampalaya sa ating mga bakuran upang makatipid. Ganito lamang po: Itanim ang mga magugulang na buto. Maaring alalayan sa pag-usbong ng mga tukod.

Itaguyod natin ang paggamit ng halamang gamot na ligtas at mabisa laban sa pangkaraniwang mga karamdaman.

Talasaligan:

Gabay sa Paggamit ng 10 Halamang Gamot (leaflet na inilathala ng Philippine Institute of Traditional and Applied Health Care) Medicinal Plants of the Philippines ni Dr. Eduardo Quisumbing. Katha Publishing Inc., 1978.
Plants of the Philippines. Second edition. Pundasyon sa Pagpapaunlad ng Kaalaman sa Pagtuturo ng Agham, Ink., 1996.

Paraan ng pagluluto ng mga sumusunod:

Pitse-pitse

Isang masarap na pagkain ang aming handog sa inyo na kapana-panabik maging pang agahan o minindal.

Mga sangkap:
1 pirasong niyog
1 kilong kamoteng kahoy
1 kilong asukal na pula
3 pirasong dahon ng pandan
1 1/2 tumbas ng baso tubig

Ang paraan ng pagluto:

Kudkurin ang kamoteng kahoy at niyog. Magpakulo ng tubig kasama ang dahon ng pandan. Pagkakulo, ibuhos ang kinudkod na kamoteng kahoy at asukal. Haluin mabuti hanggang lumapot na parang madikit na pandikit. Tanggalin sa init ang lutuan at palamigin. Buuin sa inyong nais na hugis ang pinaghalung kamote at asukal. Ilatag at ibabad ng pabali-baligtad hanggang tuluyang mabalutan ng kinudkod na niyog.

Ihain na sa hapag kainan at tiyak maiibigan ninuman. Huwag pabayaang nakatiwangwang. Iyong bantayan, kundi ikaw ay mauubusan.

Madali lamang di ba? Hala, tumigil na sa kabibili ng junk foods, mag pitse-pitse na lang. Bukod sa masustansya at mura na, ligtas ka pa.


Gulay na mais
ni Nancy Lopez

Mga sangkap:

Bawang, pinitpit
1 pirasong talong
4 pirasong mais,ginayat
3 tasang tubig
malunggay
asin

Paraan ng pagluluto:

1. Ilagay ang ginayat na mais, tubig at bawang sa kaldero.
2. Hintaying kumulo ang tubig bago ilagay ang talong.
3. Ilagay ang malunggay.
4. Timplahan ng asin.

Ang pagkaing ito ay puwedeng ihain sa 6 hanggang 8 katao.


Ang kahanga-hangang Malunggay
ni Ria L. Buenavista

Alam n'yo ba na ang malunggay ay nagtataglay ng samu't saring kapangyarihan? Na bukod sa paborito itong sangkap sa tinolang manok at ginisang munggo ay nakapagpapagaling ito ng halos 300 karamdaman?

Ewan ko na lamang kung hindi ito pipiliin ni Popeye kapag nalaman niyang tatlong beses na higit na maraming bakal (iron) ang malunggay kaysa spinach. Gayundin, pitong beses na higit na marami itong Bitamina C kaysa sa kahel (orange), apat na beses na higit na dami ng Bitamin A kaysa sa carrots, apat na beses na higit na dami ng Calcium kaysa sa gatas, tatlong beses na higit na dami ng potassium sa saging at mas maraming protina kumpara sa itlog.

Napakadaling patubuin ng punong ito. Kalimitan itong makikita sa tabi ng mga bahay, ginagawang pambakod bukod pa sa pinagkukunan ng pangsahog sa ulam. Subukan mong mamutol ng sanga, itanim ito sa lupa at diligan araw-araw, tiyak na magkakaroon ka na ng puno ng malunggay.

Ang malunggay (Moringa oleifera) ay kilala sa marunggay o balungai sa Ilokano, kamalogan o kalamungai sa Bisaya, dool at kalunggay sa Bikol, at horseradish tree naman sa Inggles. Tinatawag din itong Drumstick tree (United Kingdom), Ben aile (Pransiya), Sajna (Indiya), Murunkak-kai (Sri Lanka), Mlonge (Kenya), Nebeday (Senegal) and Benzolive (Haiti).

Ang halamang ito ay katutubo sa Kanlurang Indiya. Noon pa man, kilala na ito ng mga matatandang manunulat ng Sanskrit bilang halamang gamot. Ang kahalagahan ng malunggay ay kilala sa sibilisasyong Romano, Griyego at mga taga- Ehipto. Ito ay dahil sa masarap na lasa ng langis na kinatas mula sa buto ng malunggay. Naitala pa nga ang paggamit nito bilang pabango at pamprotekta sa balat.

Hanggang ngayon ang dahon, buto, bunga, bulaklak at ugat ng malunggay ay nakakain.

Ang talbos ng malunggay ay mahusay na galactogogue o pampalakas ng daloy ng gatas ng ina.

Hango sa National Movement for Civil Liberties, Bulletin Board 2001


Bola-bolang Malunggay

1 tasa ng dahon ng malunggay, tinadtad
1 tasa ng gabi, kinudkod
1 pirasong itlog
1 pirasong kamatis, tinadtad
1 kutsarang asin
1 pirasong sibuyas, tinadtad
1 pirasong carrots, tinadtad
2 tasa ng mantikang may pinalakas ng Bitamin A

Paraan ng pagluluto:

(1) Paghalu-haluin ang sangkap.
(2) Ihugis ito ng pabilog
(3) Iprito sa mainit na mantika hanggang maging tustado
(4) Ihanda ng may matamis at maasim na sarsa (sweet and sour sauce) o kaya ay catsup.


Guinumis

MGA SANGKAP

2 basong lutong sago
3 basong gata
2 basong gulaman, hiniwang pakuwadrado
kinaskas na yelo
kalahating basong tostadong pinipig

TINUNAW NA PANOCHA

1 pirasong panocha o 1 basong asukal na pula
2 basong tubig

PARAAN NG PAGGAWA

1. Ilagay ang 2 basong tubig sa maliit na kaldero at ilagay ang panocha o kaya ang isang basong asukal na pula.
2. Hintaying matunaw ang panocha o arnibal. Haluin nang haluin hanggang lumapot.
PAG-AAYOS NG MGA BAHAGI
1. Lagyan ang isang mataas na baso ng 2 kutsarang sago at gulaman at ng tinunaw na panocha o arnibal.
2. Idagdag ang kinaskas na yelo.
3. Lagyan ng gata.
4. Palamutian ng tostadong pinipig.


Sa Sakit ng Tiyan, Tsaang Gubat Ang Kailangan
ni Jyrvie J. Vargas

Kilalanin ang isang uri ng palumpong na mabisa at ligtas na panlunas sa sakit ng tiyan. Ito ay ang tsaang gubat na tinatawag ding tsaang bundok.

Ang tsaang gubat (Ehretia microphylla) ay isang palumpong na tumatas hanggang limang metro. Mayroon itong maliliit na dahong matingkad ang pagkaluntian. Matatagpuan ito sa Pilipinas at maging sa India, Timog Tsina, Formosa at Malaya. Sa Pilipinas, kilala ito bilang alibungog, kalabonog, taglokot, kalimunog at marami pang iba.
Napaparami ang uring ito sa pamamagitan ng mga buto. Maari ring itanim ang mga pinutol na sanga na may habang 20 sentimetro at may tatlong buko.

Sa ating bansa, ang tsaa mula sa tsaang gubat ay ginagawa mula sa mga dahon nito. Ang tsaa mula rito na ginagamit panlunas sa sakit ng tiyan ay kasintulad din ang kulay at amoy ng mga ordinaryong tsaa na iniinom natin.

Bilang paghahanda, narito ang paraang itinuturo ng Philippine Institute of Traditional and Alternative Health Care (PITACH): Hugasang mabuti ang mga dahon at tadtarin; magtakal ng 2 basong tubig at dahon (Ang dami ng dahon ay ayon sa edad ng iinom: para sa matanda, 4 kutsara sariwang dahon at 3 kutsarang tuyong dahon. Para sa 7-12 taon, ang dami ay kalahati ng sa matanda,); pakuluan sa mahinang apoy sa loob ng 15 minuto; huwag takpan ang palayok, palamigin at salain. Samantala, ito naman ang paraan ng paggamit: hatiin sa 2 bahagi ang pinaglagaan at inumin ang bawat bahagi tuwing ika-4 na oras. Madali lamang ano po?

May mga ulat din na ang ugat mula sa tsaang gubat ay ginagamit sa Timog India bilang panggamot sa sakit na sipilis. Isang pang kapakinabangan nito ay maari palang ipangmumog ang tsaa upang tumibay ang ngipin.

Hanggang ngayon ay marami pa rin ang gumagamit ng halamang gamot dahil sa bisang taglay. Ipagpatuloy natin ito, kaya't sa sakit ng tiyan, tsaang gubat ang asahan.


Dinengdeng

Mga Sangkap

1/2 kilong Agaya ( buto ng sitao )
bawang
sibuyas
hinimay na tinapa
bulaklak ng kalabasa
mantika

Paggawa

Lagain ang agaya hanggang lumambot. Itabi sandali. Gisahin ang bawang, sibuyas at tinapa. Ibuhos ang pinalambot na agaya sa iginisang bawang, sibuyas at tinapa. Timplahan ng asin. Hintayin kumulo, at ilagay ang bulaklak ng kalabasa.


Ginataang Ampalaya

Mga sangkap:

3-4 na kainamang laki ng ampalaya
3 butil ng bawang, dinikdik
1 na kainamang laki ng niyog, kinayod
asin (ayon sa panlasa)

Paraan ng Pagluluto:

Matapos hugasan, gayatin ang ampalaya na 3/4 na pulgadang parisukat. Huwag kalimutang alisin ang buto, hindi po ito kasama. Gatain ang kinayod na niyog sa 2 tasang tubig. Lutuin ang gata kasama ng dinikdik na bawang. Lagyan ng asin ayon sa panlasa. Isunod ang ampalaya kapag namuo na ang gata. Huwag lamang pong hahaluin, hintaying maluto. Kapag malambot na at naluto na ang ampalaya, hanguin at ihain.


Takot ka ba sa Bawang?

Ayon sa mga kuwentong bayan, ang bawang ay kinatatakutan daw ng mga nilalang na aswang.

Totoo man ito o sabi-sabi lang, mahalaga ang papel na ginagampanan ng bawang bilang halamang gamot at sangkap pampalasa sa ating mga lutuin.

Ang bawang (Alluvium sativum) o garlic sa Ingles ay kabilang sa pamilyang Liliaceae. Pinaniniwalaan na ito ay mula sa Gitnang Asya. May tala ring nagsasabi na ito ay katutubo naman ng Timog Asya. Ang panlunas na kapakinabangan nito ay mauugat limang libong taon na ang nakakaraan sa Asya. Ayon sa mga tala, ginagamit ito ng mga tribong palaboy bilang pantaboy ng masasamang espiritu at pati rin sa pagpapaunlad ng kanilang kalusugan.

Sa kasalukuyan, ito ay itinatanim sa ating bansa para sa komersiyal na gamit. Ang mga taniman ng bawang ay matatagpuan sa Batangas, Mindoro, Nueva Ecija, Ilocos Norte at Cotabato.

Maraming gamit ang bawang. Ang buong halaman ay maaaring kainin bilang gulay. Ang tuyong kabo (clove) ng bawang ay paboritong pampalasa sa mga lutuing Pilipino.

Pinaniniwalaan na mahusay itong magpababa ng presyon ng dugo at mahalagang kagamutan para sa sakit sa puso. Maraming kagamutan ang taglay ng uring ito nguni’t binibigyang pansin ngayon ang kakayahan ng bawang na magpababa ng kolesterol sa katawan.

Narito ang ligtas at mabisang paraan ng paggamit sa bawang na ipinapayo ng Philippine Institute of Traditional and Alternative Health Care. Maaaring igisa (may kaunti o walang mantika) ang butil, ihawin, ibabad sa suka sa loob ng 30 minuto, o kaya’y banlian ng pinakulong tubig hanggang limang minuto. Kumain lamang ng dalawang butil tatlong beses isang araw upang hindi magkasugat ang tiyan at bituka.

Samantala, narito ang isang alamat ukol sa pinagmulan ng bawang.

Noong unang panahon na kakaunti pa ang naninirahan sa Pilipinas ay may magandang babae na nagngangalang Kulala. Dahil sa kagandahang taglay, maraming anak ng datu ang nais na maging kabiyak si Kulala. Lingid sa dalaga, nakipagkasundo ang ina nitong si Uganda sa isang datu upang maging kabiyak ng anak ng huli ang dalaga. Antura ang pangalan ng anak ng mayamang datu. Ang pakikipagkasundo ay nabalitaan ni Madur, isang manliligaw ng dalaga. Dahil dito ay pinatay ni Madur si Antura. Nguni’t napatay naman ng alipin ni Antura si Madur bilang ganti.

Nang mabalitaan ito ni Kulala, isinumpa niya ang maganda niyang mukha na naging dahilan ng lahat. Tumakbo siya sa bundok at hiniling kay Bathala na kunin ang buhay niya. At ito’y natupad nga.

Inilibing ni Uganda ang dalaga sa kanyang hardin at hiniling kay Bathala na bigyan ng kapalit ang yumaong anak. Isang araw na lang ay nakita ni Uganda ang isang animo’y damong tumutubo sa ibabaw ng puntod ng anak. Nagulat pa siya dahil ang buto nito ay katulad ng ngipin ni Kulala. Isang tinig mula sa itaas ang nagsabi: "Iyan ang mga ngipin ng iyong anak." Bilang pag-alala sa anak, itinanim ni Uganda ang mga buto upang maparami.

( Talasaligan: Ang alamat ng pinagmulan ng bawang ay nilagom sa The First Garlic mula sa aklat na The Myths, Philippine Folk Literature Series: Vol. II ni Damiana L. Eugenio, UP Diliman Press. 1993)


Ang sukang maaasahan

Sa hapag-kainan ang suka ay kinagigiliwan. Paborito itong sawsawan maging panlahok sa ulam. Nguni't ang sukang maasim ay may iba pang kakayahan na tila kayo ay ‘di alam. Halina’t ngayon ating subukan ang galing ng suka kahit saang paraan. Tiyak kayo’y sasang-ayon, ang suka ay sadyang kapaki-pakinabang.

1. Upang hindi gaanong sumipsip ng mantika ang ipiniprito, lagyan ng isang kutsaritang suka ang langis na pamprito.
2. Upang hindi mangitim ang inilalagang patatas, lagyan ng ilang patak ng suka ang tubig na pinaglalagaan.
3. Kapag nagluluto ng itlog na wala sa balat, lagyan ng isang kutsaritang suka ang tubig sa pagluluto nito.
4. Upang manatiling buo ang butil ng bigas, lagyan ng isang kutsaritang suka ang tubig sa pagluluto nito.
5. Mapapadali ang pagpapalambot ng karne kung lalagyan ng isang kutsaritang suka ang pinakukulong karne.
6. Upang maalis ang amoy ng mga bote o garapon, banlawan ito ng tubig na may suka.
7. Kapag ibinabad ang damit sa mainit-init na suka, mawawala ang mantsa ng pawis dito.
8. Maaalis ang mantsa ng pagkasunog sa isang damit kung kukusutin ito nang may suka.
9. Isang kutsaritang suka na isinama sa pagbabanlaw ng medyas na nylon, ay makapagpapanatili ng pagka-elastik nito.
10. Isang kutsaritang suka sa dalawang tasa ng barnis ay makadadagdag sa kintab nito.
11. Maaalis ang amoy ng pintura sa kuwarto kung maglalagay ng suka sa isang platito sa kuwartong ito.

Halaw sa Agricultural and Industrial Life ng Department of Science and Technology.


Tayo nang mag-ehersisyo
ni Ria L. Buenavista

Para sa mga madalas nakaupo at walang mailaang panahon upang igalaw ang kanilang katawan, mistulang kay hirap ibanat ng kanilang buto at harapin ang araw na masigla at magaan.

Nguni’t di dapat isiping mahirap ang mag-ehersisyo. Ayon sa World Health Organization (WHO), ang simpleng galaw lamang, ay makatutulong na upang maging masigla at aktibo ang ating pamumuhay. Kabilang sa mga payak na galaw na iminumungkahi ng WHO ay ang paglalakad ng 10 minuto sa patag na sahig, 10 minutong gawain sa bahay, at 10 minutong pagpipintura o paglalaro ng golf, o pagsasayaw araw-araw.

Matatandaang ang pangunahing sakit na kumikitil sa buhay ng mga Pilipino ay nauugnay sa kakulangan ng pisikal na gawain, labis na paninigarilyo at di-tamang pagkain. Mataas ang bilang ng mga taong may karamdaman sa puso. Ayon pa sa Kagawaran ng Kalusugan, 50 bahagdan ng ating populasyon ay hindi gaanong nagkikikilos at isa sa sampung Pilipino ang may labis na timbang. Gayundin sa buong mundo, isa sa sampung pangunahing sanhi ng kamatayan at pagkalumpo ay ang pagiging "sedentary" o ang ‘di pagkikilos.

Ang tamang pag-eehersisyo kasabay ng tamang pagkain at pag-iwas sa labis na paninigarilyo ay tumutulong upang maiwasan ang pagkakaroon ng kanser sa bituka, diabetis, pagkakaroon ng labis na timbang, sakit sa puso at osteoporosis o pagkarupok ng mga buto. Nakapagpapasigla rin ito ng katawan at nakawawala ng pagod.
Bukod sa pag-iwas sa mga sakit na nabanggit, ang pag-ehersisyo ay makatutulong pa upang gumanda ang hubog ng katawan. Pinanunumbalik nito ang tiwala sa sarili ng mga kabataan at pati na rin sa mga matatanda dahil sa pagpapaunlad nito ng kakayahang kumilos mag-isa.

Sa pagdiriwang ng World Health Day na may temang "Move for Health", nanawagan ang WHO sa lahat na mag-ehersisyo. Inirerekomenda ng WHO ang pagkakaroon ng gawaing pisikal kahit 20 hanggang 30 minuto lamang tatlong beses isang linggo. Ilang halimbawa ay ng paglalaro ng badminton, pagsasayaw, pagbibisikleta at mabilis na paglalakad sa patag na lugar, paghahalaman, paglalaro ng golf, volleyball, pagpupunas ng sahig, at iba pa.

Samantala, ang mabibigat namang ehersisyo na maaaring tumagal lamang ng kahit 10 minuto ay pagbabasketbol, pagbibisikleta sa pataas na lugar, paglangoy, pagbubuhat ng mabigat na kasangkapan, pagtakbo. Hinihikayat lamang na alamin ang bilis ng tibok ng puso lalo na sa mga taong may mataas na presyon ng dugo, sakit sa puso, hika, pagbubuntis, problema sa buto, paninikip ng dibdib at iba pang sakit upang malaman ang tamang ehersisyong nababagay sa kanila.

O, ano pang hinihintay ninyo, hataw na!


Pinaksiw na Laing

Mga sangkap:

12 pirasong dahon ng gabi
3 butil na bawang
1 maliit na sibuyas
5 gramo ng dilis
1 kutsaritang asin (o ayon sa inyong panlasa)
1/2 tasang suka
3 tasang tubig
Paraan ng pagluluto:
Hatiin ang 12 dahon ng gabi sa apat na bahagi (tig-tatlong dahon bawat bahagi). Lagyan ng dilis ang bawat bahagi at ibalot. Talian ng makapal na sinulid para di maghiwalay (Huwag gumamit ng panaling plastik). Ilagay sa isang kaserola at timplahan ng mga sangkap. Takpan at pakuluin hanggang sa maluto.

ambag ni Jose Cornel, Jr.
________________________________________


Kalabasang Ukoy
Mga sangkap:

1 tasang niyadyad na hilaw na kalabasa
3 kutsarang harina
asin (ayon sapanlasa)
1 itlog (batihin)
1 kutsarang ginayat na berdeng sibuyas
1 kutsarang siling pula (ginayat)
mantika (tantiyahin ang dami)

Paraan ng Pagluluto:

Paghaluing mabuti ang lahat ng sangkap sa isang lalagyan. Kumuha ng katamtamang dami, gawing bola-bola. Prituhin at dyaraaan, may masarap na tayong minindal.
ambag ni Mario Atienza


Bayabas
ni Jyrvie J. Vargas

Ang bayabas (Psidium guajava) ay isa sa pinakakilala at pinaka-karaniwang puno sa Pilipinas. Lahat halos ng bahagi ng puno nito ay may taglay na kapakinabangan.
Ang uring ito ay matatagpuan sa buong bahagi ng Pilipinas. Ang prutas na bigay nito ay paborito ng mga Pilipino at kalimitang ginagawang jellies o jam. Ang prutas na ito ay mayaman din sa bitamina C. Ginagamit din ang bungang magulang o hinog bilang panghalo sa sinigang.

Kilala sa ibang katawagan bilang kalimbahin, guyabas, bayawas, bayabo at marami pang iba, ang uring ito ay tumataas ng hanggang apat o limang metro at namumulaklak ng kulay puti. Ang bunga ay bilog na may maliliit na buto.

May mga tala na nagsasabi na ang balat ng puno (bark) at dahon nito ay astringent at pag pinakuluan ay mainam pangontra sa pagtatae o diarrhea. Ito ay nagpapabuti din sa maayos na pagdaloy ng dugo lalo sa buwanang dalaw ng mga kababaihan.
Sa bansang Costa Rica ay may ulat na ang pinakuluang bukong bulaklak o flower buds nito ay ginagamit ding lunas sa pagtatae. Maraming kagamutan ang uring ito at pinakakaraniwan na nga ay ginagamit para sa panlinis ng sugat, impeksiyon sa bibig, magang gilagid at bulok na ngipin.

Para sa karaniwang karamdamang nabanggit, narito ang paraan ng paghahanda na mungkahi ng Philippine Institute of Traditional and Alternative Health Care: Hugasang mabuti ang mga dahon gumamit ng mga murang dahon) at tadtarin; magpakulo ng 2 basong dahon sa 4 na basong tubig sa loob ng 15 minuto sa mahinang apoy; huwag takpan ang palayok. Paggamit: para sa sugat, ipanghugas ang pinaglagaang tubig 2 beses maghapon at bilang pangmumog naman gamitin ang maligamgam na pinaglagaan. Pinaalalahan lamang ng PITACH na 'yung mga katutubong (native) puno lamang ang gamitin, sapagka't ito lamang ang dumaan sa pananaliksik.


Paggawa ng Lomi

Sangkap:
bawang
sibuyas
miki
paminta
itlog
asin
cassava powder

Pagluluto ng Lomi

1. Ilagay ang kaldo o pinaglagaan ng karne.
2. Kapag kumulo na ay ilagay ang miki
3. Lagyan ng tinadtad na sibuyas, bawang at paminta
4. Kapag medyo luto na ang miki, ilagay ang tinunaw na cassava powder.
5. Lagyan ng binating itlog upang magkalasa.
6. Ilagay sa mangkok at idagdag ang bola-bola ( karne ng baboy), hiniwang karne at atay.
Upang mas masarap ito, lagyan ng toyong may kalamansi at sili, sahugan pa ng tinadtad na sibuyas na puti at tiyak, gaganahan na kayo sa pagkain ng lomi.


Si Buboy at ang Kastanyas

Isang batang nagngangalang Buboy ang minsang naglaro sa labas ng kanilang bahay.

Nakakita siya ng isang pitsel ng kastanyas na nakapatong sa isang mesa sa garahe. At dahil mahilig siya sa kastanyas, agad niya itong pinuntahan at inilagay niya ang kanyang kamay sa loob ng pitsel. Gusto niyang makakuha ng marami sa minsanang pagdukot kaya’t pinuno niya ng kastanyas ang kanyang kamay. Kaya lang, nang subukan na niyang tanggalin ang kamay niya mula sa pitsel, natuklasan niyang hindi pala puwede. Masikip ang leeg ng pitsel. Ayaw bitawan ni Buboy ang mga kastanyas pero hindi rin niya mahugot ang kamay niya mula sa pitsel.

"Ano na ngayon ang gagawin ko?" iyak ni Buboy. "Bakit ko ba naipasok ang kamay ko sa pitsel?"

Nagkataong dumaraan naman ang isang magbobote at nakita nito ang kalagayan ni Buboy.

Naawa ito at nilapitan ang bata para tumulong.

"Matatanggal mo ang kamay mo riyan kung babawasan mo ang hawak-hawak mo," sabi ng magbobote. "Sa halip na punuin mo ang iyong palad ng kastanyas, bawasan mo ng kalahati."

Sinunod ni Buboy ang payo ng magbobote at natanggal nga niya ang kanyang kamay mula sa pitsel. Nakahinga nang maluwag ang bata at ito’y nagpatuloy sa paglalaro.

Leksiyon ng kuwento: Huwag magtangkang pasukin ang masyadong maraming gawain nang minsanan.

Si Selwyn Hughes, ang Kristiyanong may-akda ng devotional na pinamagatang Everyday with Jesus, ay nagkomento nang ganito: Hindi maganda para sa isang tao ang mahulog sa bitag ng sobrang kaabalahan.

Ngayon kasi’y parang mas nagiging sikat ka kapag tinanong ka ng "Kumusta ka na?" at pagkatapos ang sagot mo ay "Naku, grabe. Sobrang busy ang schedule ko this week." At pagkatapos ay ililitanya mo na ang lahat ng mga bagay na pinasukan mo. Sunud-sunod na overtime sa opisina, outing ng mga kabarkada, picnic sa school ng mga anak mo, volunteer work sa isang institusyon para sa mga pipi at bingi, mga aktibidad sa simbahan, pag-aaral ng masters degree tuwing Sabado, badminton tuwing Lunes, Miyerkules at Biyernes para manatiling matipuno ang katawan, negosyong buy and sell ng mga damit para kumita ng extra, etsetera, etsetera. (Binabasa ko pa nga lang ang nakasulat e napapagod na ako.)

Maraming pag-aaral na ang lumabas tungkol sa sanhi ng mabibigat na mga sakit na tulad ng kanser. Isa sa mga natuklasan ay ito: Ang kakulangan sa pahinga ay nagpapababa ng resistensiya ng isang tao at nagpapahina ng kanyang immune system.

Mas madali kang tatamaan ng matitinding sakit kung ganu’n.

Kahit ang Panginoong Hesukristo ay hindi pumasok sa mga bagay na hindi Niya kailangang pasukan. Noon ay inaasahan ng mga Israelita na ang magiging Mesias nila ay isang rebolusyonaryong lider na mamumuno sa kanila sa paglaban sa imperyong Romano. At bagama’t sinabi ni Hesus na Siya nga ang Mesias, hindi Niya pinatulan ang gayong mga udyok sa Kanya. Klarung-klaro kay Hesus kung ano ang misyon Niya rito sa lupa. Dahil dito, buong kumpiyansa Niyang binigkas ang mga salitang ito sa Kanyang Ama:

"Inihayag Ko rito sa lupa ang Iyong karangalan; natapos Ko na ang ipinagagawa Mo sa Akin" (Juan 17:4).

Marami sa atin ang nag-aakalang mas matutuwa ang Diyos sa atin kung marami tayong pinagkakaabalahan para sa Kanya. Totoong natutuwa Siya kapag pinagsisilbihan natin Siya. Pero ang tanong ay ito: Sigurado ka ba na ang ginagawa mo ngayon ay yaong mga bagay na ipinagagawa nga Niya sa iyo?

Huwag tayong magpatihulog sa bitag ng sobrang kaabalahan. Tularan natin si Hesus. Naging mapili Siya sa Kanyang mga papasukang gawain, at sinigurado Niyang matatapos Niya ang ipinagagawa sa Kanya ng Kanyang Ama.

Manalangin tayo: Diyos Ama, ipakita N’yo po sa amin kung ano ang mga bagay na makakapagbigay-kasiyahan sa Inyo. Turuan N’yo po kaming bumitiw sa mga bagay na hindi naman namin kailangang gawin, nang sa gayon ay magkaroon kami ng mas maraming oras para makilala namin Kayo at ang Inyong Anak na si Hesus. Maraming salamat po sa gabay na ibinibigay Ninyo sa amin sa pamamagitan ng Inyong Banal na Espiritu. Amen.

***

In everything you do put God first.

Do it Right the First Time.

"In Everything give thanks; for this is the will of God in Christ Jesus concerning you." I Thessalonians 5:18

A good book are those book that teaches men how to live.

The beauty of the Philippines

Mayon Volcano is one of the beautiful scenery in the Philippines. You can see this perfect cone volcano at Bicol province.



2005 Ms International - THE WINNING ANSWER

Atin 'to! Mabuhay ang Pilipinas! Mabuhay ang mga Filipino!

Alam niyo na nanalo ang pinas sa Ms. International!

"MABUHAY! representing the democratic and freedom loving people of the pearl of the orient, I am Precious Lara Quigaman, from the beautiful country of THE PHILIPPINES"

Grabe nga ang tanong sa kanya.

Q: "What do you say to the people of the world who have typecasted
filipinos as nannies?" (means: housemaids, yaya, caregiver, etc..)

A: "I take no offence on being typecasted as a nanny. But i do take offence that the educated people of the world have somehow denegrated the true sense and meaning of what a nanny is. let me tell you what she is. she is someone who gives more than she takes. She is someone you
trust to look after the very people most precious to you - your child, the elderly, yourself. she is the one who has made a living out of caring and loving other people. so to those who have typecasted us as nannies, thank you. it is a testament to the loving and caring culture
of the Filipino people. and for that, i am forever proud and grateful of my roots and culture."

super lakas ng palakpakan! grabe!

Salamat sa kopya ng lakbay diwa ni Sister Bella Abangan............

Magagawa mong bahay o tahanan

by Bella Angeles Abangan

What is Home?

A world of trials shut out, a world of love shut in.

The only spot on earth were faults and failings

Of fallen humanity are hidden under the mantle of charity.

The father’s kingdom, the children paradise, the mother’s world,

Where you are treated the best

And grumble the most.

Hindi nagpakilala ang kumatha ng maikling tula. Ang tahanan ay kaharian ng isang ama at paraiso ng mga anak. Ito ang munting daigdig ng isang ina. Lahat ng negatibo ay ipinalalabas at ang tinatanggap ay pag-ibig. Lahat ng mga kamalian at kabiguan ay itinatago. Dito ay maganda ang trato sa iyo at sa tahanan ay maaari mong buksan ang iyong dibdib at ibuhos lahat ng sama ng loob.

Narito ang isang istorya tungkol sa dalawang pamilya na magkapitbahay.

Ang mga ina ng tahanan ay magkaibigan simula sa kanilang pagkabata.

Maliit pa si Dulce ay masinop na sa bahay. Hinu-bog siya sa buhay na umiikot ang mga katangiang sipag, kusa, unawa at buti. Pinagsama kay Dulce ang sipag sa trabaho at sipag sa pag-aaral.

Maliit ang bahay ni Dulce kaysa sa bahay ni Bren-da. Malaki ang bahay ni Brenda na may mahjungan sa loob. Walang kaayusan ang bahay ni Ma’am Betty dahil nakikipaglaro lagi siya ng mahjong. Dumarating isa-isa ang mga anak na hindi niya naaasikaso.

Maging ang kanyang mister na pagod sa trabaho ay dumarating na gutom na gutom.

Hindi man lamang tumitindig sa madyungan si Ma’am Betty upang asikasuhin si Sir Teddy.

Maghapon halos si Brenda sa bahay ni Dulce kung walang pasok sila. Si Dulce ang nagluluto ng tanghalian at tumutulong sa kanya si Brenda. Ang ina naman ni Dulce, si Cathy, ay nananahi.

Kapag dumating na ang asawa ni Cathy ay tumatayo na ito at ihahanda ang merienda o hapunan ng kabiyak. Malimit ay sinasaluhan ni Cathy ang asawa.

Naiinggit nang lihim si Brenda. Lalo na kapag sila ay naghahapunang sabay-sabay. Naroon din si Brenda na kasalo ng pamilya.

Minsan ay sinundo ni Ma’am Betty si Brenda pagka’t gabi na ay hindi pa umuuwi.

Naroon ang malakas na halakhakan ng pamilya. Nakita niyang masayang kasama sa katuwaan ang kanyang anak.

Kinabukasan wala na ang mga mesa ng mahjong sa kanilang bahay. Pinaganda ni Ma’am Betty ang buong bahay. Nilagyan niya ng altar sa sala. Naroon ang malaking krusipiho na regalo ng kapatid ni Maam Betty na nasa America. Katabi nito ay ang putting Biblia.

Ginandahan ni Ma’am Betty at nilagyan ng pala-muti ang sala at kainan. Nagkaroon ng biglang inspirasyon ang tatlong kapatid ni Brenda. Maaga nang umuuwi si Benjie.

Nakapasok sa wakas ang Panginoon sa tahanang iyon!



Kaibigan hulog ng Langit

by Bella Angeles Abangan

"The holy passion of friendship is of so sweet and steady and loyal and enduring a nature that it will last through a whole lifetime."

Ang sumulat ng maikling talata ay si Thomas Tusser. Naranasan niyang magkaroon ng kaibigan na dumamay sa kanya noong siya’y labis na nabigo sa kanyang pag-ibig at sa kanyang ambisyon.

Narito ang isang istorya tungkol sa dalawang magkaibigan na nagsimula noong sila ay nasa elementarya.

Maganda ang samahan nina Eloisa at Gladys.

Noong magkalayo ang magkaibigan ay nag-patuloy sila nang sulatan. Umuwi na sa Baguio ang pamilya ni Eloisa nang mawalan ng trabaho ang ama nito. Nagpatuloy ng haiskul sa Maynila si Gladys hanggang college.

Dumating ang panahon na kinukuha na si Gladys ng kanyang mga magulang. Kapag inabutan siya ng dalawampu’t isang taon ay hindi na siya makukuha.

Noong naghahanda si Gladys nang pagtungo sa America ay tumanggap siya ng sulat. Sinasabi sa sulat na darating siya ang kaibigan niya ng Linggo.

Ang liham ni Eloisa ay nagbigay kay Gladys ng malaking problema. Nagdadalangtao ito. Napikot ang ama ng bata. Ang naging desisyon ng ating maunawaing dalaga ay huwag nang tumuloy sa America. Naghanap siya ng mga katwiran kung bakit sa Pilipinas na lamang siya mananatili.
Sila ni Eloisa ang tumira sa malaking bahay. Ang kalahati nito ay pinaupahan ni Gladys.

Dumating ang panahon nang magluwal ng sanggol na lalaki si Eloisa.

Anong saya ng magkaibigan! Si Gladys ang naging ninang. Nagtatag ang magkaibigan ng isang negosyo na malaki ang kita – real estate.

Silang dalawa ang humubog kay Noel. Laging sinasabitan ng medalya si Noel. Hindi lamang isang karangalan ang nakakamit ni Noel. Kapwa umaakyat ng entablado ang dalawa dahil isa sa acedemic at ang isa ay best in extra curricular activities, best in writing at iba pa.

Noong maging ganap na doktor si Noel ay kapwa pasyente sila. Alagang-alaga ang kanilang kalusugan.

Naging maganda ang takbo ng buhay ng magkaibigan. Noong magbalikbayan ang pamilya ni Gladys ay malaking paghahanda ang salubong nina Gladys at Eloisa.

Pinaganda ng magkaibigan ang malaking bahay. Noon naniwala ang pamilya ni Gladys na maligaya ang kanilang anak. Ang nagpapaligaya kay Gladys ay ang kanyang mga spiritual activities na kanilang kayamanan.